Page 108 - Flyer & Magic Sword
P. 108
บทที่ 21
เหอ หลานจู ร้องไห้ แล้ววิ่งหนีจากไป เหว่ยชิง ยืนนิ่ง รู้สึกชาๆ
ที่ใบหน้า และรู้สึกว่ามีเลือดออกซิบๆ ที่ริมฝีปาก เขาหวนคิดถึงค าสอน
ของท่านป้า
"ความแค้นคือยาพิษ เราเป็นผู้ดื่มเอง"
ใช่ระหว่างความรัก กับ ความแค้น ใครเลยจะรู้ว่าในหัวใจ
ของเขา มันสุดชอกช ้า เจ็บ ตรมระทมทุกข์ คิดแล้วเศร้า ช ้าใจด้วยฤทธิ์
ของยาพิษ หรือว่ารักเป็นพิษ กันแน่
หรือว่าเราไร้วาสนา แม้ใกล้ ... แต่มิอาจได้พบเจอ มันช่างขื่นขม
และร้าวราน เรากลับมาที่นี่ท าไม?
เหว่ยชิงถามตนเองอีกครั้ง คิดว่าจะมาพา อาจู หนีไปจากบ้านหนี
ไ ป จาก พ่ อ แต่ใ นค วา มเป็ นจ ริ ง เ ห ตุใ ด เหอ หล า นจู . .
ใยต้องทิ้งพ่อด้วยละ?
ในเมื่อเขาก็มีกันแค่เพียง สองคนพ่อลูก ตัวเราเองต่างหากที่
เป็นคนอื่น
