Page 120 - Flyer & Magic Sword
P. 120
บทที่ 23
ด้วยวิชาตัวเบาอันยอดเยี่ยม เหว่ยชิง ก็พริ้วกายมาร่อนลงตรงหน้า
ประตูบ้านของแม่นม อย่างง่ายดาย เขายืนนิ่งมองดูรอบๆบริเวณบ้าน
ต้นไม้ดอกไม้ประดับที่เคยดูสดชื่นตาในกาลก่อน ได้หายไปหมดสิ้น ดู
แล้วคล้ายๆป่าก าลังล้อมบ้านหลังนี้ไว้ ให้ตกอยู่ในความเงียบวังเวง
เหว่ยชิงยืนมองบานประตูไม้ที่เขาคุ้นเคย แม้ว่ามันจะทรุดโทรม
ลงมาก มีแสงตะเกียงอ่อนๆรอดออกมาตามช่องของขอบไม้ เหว่ยชิงยก
มือขึ้นเคาะบานประตูดังๆ ติดต่อกันหลายครั้งจนมีเสียงคน เดินมาแง้ม
บานประตูออกดู หญิงชรา เงยหน้ามองชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ที่ยืนอยู่
เบื้องหน้า และอุทานออกมาว่า
"ท่านนายน้อย!"
นางเงยหน้าขึ้นจ้องมองใบหน้า ชายชุดขาว
"แม่นม ข้ามาแล้ว"
เหว่ยชิงรู้สึกตื้นตันจนพูดแทบไม่ออก แม่นมของข้าดูแก่ชราไปมาก
"ท่านนายน้อย ท่านนายน้อยจริงๆด้วย"
