Page 250 - Flyer & Magic Sword

เหว่ยชิง แม้จะรู้สึกประหลาดใจที่ ลู่ฮุ่ย ยังไม่ตาย แต่ก็ดีใจ

ที่เห็นมันปรากฏตัวได้อีกครั้งเพราะว่าในยามคับขันที่ผ่าน ๆ มาก็มี ลู่ฮุ่ย ผู้

นี้ร่วมรบอยู่ฝ่ ายเดียวกันทุกครั้ง และไม่มีผู้ใดบ้าคลั่ง โหดอ ามหิต

เท่าไอ้โจรบ้า ลู่ฮุ่ย คนนี้อีกแล้ว แค่มันปรากฏตัว คนก็ล้มตายทันทีนับสิบ

คน ไอ้พวกที่รอดตายก็ตัวสั่นหัวหด วิ่งหนีแตกกระเจิงหายไปหมดทันที

ในจังหวะที่ ลู่ฮุ่ย เดินไป ประคองร่างของ เหอ หลานจู ที่นอนสลบกอง

อยู่กับพื้นห้อง ทั้งไอ้โจรเฒ่า และไอ้คนไร้ยางอาย กุ่ยเชิง ก็รีบมุดหนีแตก

กระเจิงไปพร้อม ๆ กับลูกน้อง

" หลานจู ๆ "

ลู่ฮุ่ย ประคองบ่าของหลานจู เขย่าเบา ๆ เรียกสติให้ฟื้ นขึ้นมา

เหว่ยชิงเห็นกริยาของ ลู่ฮุ่ย ก็เข้าใจทันทีว่า ไอ้โจรบ้านี่หลงรักสาวสวย

คนนี้

เหอ หลานจู ลืมตาตั้งสติได้ ก็สะดุ้งสุดตัว ที่ภาพตรงหน้า

คือ ลู่ฮุ่ย กลิ่นตัวมันเหม็นสุดจะทน เส้นผมบนหัวของมันเกาะกัน

เป็นก้อนสกปรก ซกมก ยาวกะเซอะกะเซิง แม้ว่าจะมีผ้าขี้ริ้วเน่า ๆ

ผืนหนึ่ง ผูกคลุมเส้นผมไว้ ก็ไม่ได้ช่วยให้ดูดี

"เจ้า ! "

"ใช่ ข้าเอง ข้ายังไม่ตาย"