Page 36 - Flyer & Magic Sword
P. 36
บทที่ 7
เหว่ยชิง ล้มตัวลงนอน ดึงผ้าห่มมาคลุมกาย ฝ่ามือยังลูบคล าอยู่ที่
แผ่นอก หากว่าฝึกฝนการหลีกหนี มาไม่ดี ป่านนี้เขาคงกลายเป็น ผีเฝ้า
ถนนกลางตลาดไปแล้ว ได้แต่ระลึกนึกถึงพระคุณของท่านป้า
ที่ฝึกหัดวิชาให้ พร้อมค าสั่งสอน
เพราะว่ามีสัญชาตญานไม่คิดสู้ดังนั้นเขาจึงมีระบบไหวตัวที่
รวดเร็ว ยากที่อาวุธใดๆจะถูกตัวของเขาได้
นี่เพียงแค่วันเดียว .. ที่เท้าได้แตะพื้น พึ่งจะเข้าเมือง ยังไม่ทันได้
พบเจอใครๆ กลับมีคนมาคิดท าร้ายให้ถึงตาย โลกนี้ช่างโหดร้ายจริงๆ
คิดแล้วก็รู้สึกว่า ไม่มีที่ไหนจะสงบสุข เท่าที่หุบผาสวรรค์อีกแล้ว..
เช้าวันใหม่ ... เหว่ยชิงตื่นนอน อาบน ้าแต่งกาย เกล้าผมผูกไว้เป็น
ระเบียบเรียบร้อย แล้วเดินไปเปิ ดแง้มบานประตูห้องพักไว้
นั่งรอท่านป้ามาชวน ไปทานอาหารเช้า ในหัวของเหว่ยชิง ยังงุนงงอยู่ว่า
ใคร ? .. ผู้ใดซัดอาวุธ หวังปลิดชีวิตของเขา พวกศัตรูของบิดาไม่น่าจะ รู้
ข่าวได้รวดเร็วขนาดนี้
