Page 29 - วิศวกรรมสาร ปีที่ 76 ฉบับที่ 3 กรกฎาคม - กันยายน 2566
P. 29

“คุยเฟื่อง เรื่องวันวาน” ของคณะวิศวกรรม ในแต่ละรั้วมหาวิทยาลัย





                คอลัมนิสต์ :                                      ของนิสิตนักศึกษาในยุคปัจจุบัน
               ระหว่างที่ศึกษาอาจารย์มีกิจกรรมอะไรระหว่างเรียนที่

               ประทับใจบ้างครับ                                    คอลัมนิสต์ :
                                                                  อาจารย์มีบุคคลต้นแบบหรืออาจารย์ที่ประทับใจที่สุดใน
                ผศ.ดร.ไกรโรจน์ :                                  ระหว่างเรียนหรือไม่ และมีเหตุการณ์อะไรที่ท�าให้อาจารย์
               กิจกรรมที่และประทับใจก็อย่างเช่นการแข่งขันสะพาน    ประทับใจครับ
               เหล็กระดับอุดมศึกษาที่เป็นการชิงแชมป์ในระดับประเทศ
               ก็จะมีมหาลัยทั่วประเทศมาแข่งกัน ซึ่งได้รับการสนับสนุน   ผศ.ดร.ไกรโรจน์ :
               จากภาควิชาและความร่วมมือกันของเพื่อน ๆ และผลก็อยู่  ส�าหรับอาจารย์ที่ประทับใจ และเป็นแรงบันดาลใจให้ผม

               ในระดับต้น ๆ ด้วยครับ                              มาเป็นอาจารย์ในวันนี้ก็ว่าได้นะครับ ก็คือท่าน ผศ.อรรถพิลาศ
                                                                  ตันตราภรณ์




















                คอลัมนิสต์ :
               ตามทัศนคติของอาจารย์แล้วสิ่งที่เหมือนหรือแตกต่าง
               ระหว่างนักศึกษาในอดีตกับนักศึกษาในปัจจุบัน มีอะไรที่
               เหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไรบ้างครับ                ในตอนที่ผมเรียนอุตสาหการ ท่านอาจารย์อรรถพิลาศเป็น
                                                                  อาจารย์ภาควิชาอุตสาหการ อาจารย์ค่อนข้างโหด ถ้าเพื่อน ๆ

                ผศ.ดร.ไกรโรจน์ :                                  ร่วมรุ่นก็จะรู้กันว่าอาจารย์อรรถโหดมาก แต่ในความโหด
               ไม่ว่าในอดีตหรือปัจจุบัน สิ่งที่เป็นสิ่งส�าคัญของตัวนิสิต  ตรงนั้นผมมองว่าท่านมีเหตุมีผลของท่าน เพราะฉะนั้น
               นักศึกษาคือเรื่องทัศนคติ ผมมองว่าเป็นเรื่องส�าคัญมากนะ  เวลาที่เรียนกับท่านจะพยายามตั้งใจ ซึ่งท่านได้สอนถึง
               ครับ เพราะว่าถ้าถามผมในตอนที่เป็นนิสิตผมไม่ได้เป็นคน  ประสบการณ์ในชีวิต เช่น ชีวิตจริงคุณจะต้องเจออะไร เวลา
               เก่งแต่มีความพยายาม มีความมุมานะว่าจะท�าให้ได้ เรียน  ท�างานจริงจะเป็นยังไง เพราะฉะนั้นเลยท�าให้เราซึมซับ
               ให้ได้ ไปต่อให้ได้ พยายามที่จะพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ ซึ่ง   อารมณ์และความรู้สึกนั้นมาว่า ถ้าวันนึงได้เป็นอาจารย์
               อันเป็นเรื่องที่ส�าคัญ ซึ่งในเพื่อน ๆ ด้วยกันเองหรือหลาย ๆ คน    จะต้องสอนให้นิสิตนักศึกษารู้ถึงชีวิตและประสบการณ์

               ผมก็เห็นว่าเค้าก็ไม่ได้เก่งเหมือนกัน แต่เขาก็มีความ  ในการท�างาน ปัจจุบันท่านอาจารย์อรรถพิลาศเกษียณไป
               พยายามเหมือนกัน แต่กลับมาในปัจจุบันที่เราสังเกตนิสิต  นานแล้ว และอาจารย์ท่านเคยจบโยธามาด้วยซึ่งก็เป็นอีก
               นักศึกษาหลาย ๆ คนอาจต้องฝึกการปรับทัศนคติให้มีความ  แรงบันดาลใจให้ผมหลังจากจบอุตสาหการแล้วเลือกมา
               พยายามที่มากขึ้น อาจเพราะในโลกที่มีเทคโนโลยีที่เปลี่ยน  เรียนวิศวกรรมโยธาด้วยอีกสาขา และสุดท้ายแล้วผมก็เรียน
               ไปมากและสื่อที่เข้าถึงได้สะดวกมากขึ้น อาจท�าให้สมาธิ   จนจบ ปริญญาโท และ ปริญญาเอก แล้วก็มาเป็นอาจารย์

               ในการเรียนลดลงและรู้สึกว่านี่แหละที่เป็นจุดเปลี่ยนส�าคัญ  โยธาจวบจนปัจจุบัน



                                                                                                    วิศวกรรมสาร  29
                                                                                     ปีที่ 76 ฉบับที่ 3 กรกฎาคม - กันยายน 2566
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34