Page 136 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล

155
Wade, “Beyond the Southern Borders: Southeast Asia in
Chinese Texts to the Ninth Century,” in Lost Kingdom: Hindu-Buddhist
Sculpture of Early Southeast Asia, 29.
156
ดูความเห็นที่แตกต่างว่าประเทศจิถู่ตั้งอยู่ในประเทศกัมพูชาและ
เวียดนาม โดยมีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองบันทายไพรนครในกัมพูชา ใน Tatsuo
Hoshino, “The Kingdom of Red Earth (Chitu Guo) in Cambodia and
Vietnam from the Sixth to the Eighth Centuries,” Journal of the Siam
Society 84, 2 (1996): 55–74.
157
Miksic, Singapore and the Maritime Silk Road of the Sea
1300 – 1800, 55.
158
Wheatley, The Golden Khersonese, 15, 116 ; ขุนศิริวัฒน
อาณาทร, เมืองทองหรือสุวรรณภูมิ (มปป, 2514. พิมพ์เป็นบรรณาการในงาน
พระราชทานเพลิงศพ ขุนศิริวัฒนอาณาทร (ผล ศิริวัฒนกุล) ณ เมรุวัดเทพสิริน
ทราวาส วันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม 2514), 51.
159
Wheatley, The Golden Khersonese, 116–117. ขุนศิริวัฒน
อาณาทร แปลข้อความนี้ว่า “แว่นแคว้นกิมหลินนั้น เรียกอีกอย่างหนึ่งว่ากิมตั๋ง
หนทางไกลจากฟูหน ากว่า 2,000 ลี้ แว่นแคว้นนี้มีแร่เงิน พลเมืองมากและชอบจับ
ช้าง เมื่อจับได้เป็นๆ ก็ใช้เป็นพาหนะ ครั้นช้างตายก็ถอดเอางา” ดูใน ขุนศิริวัฒน
อาณาทร, เมืองทองหรือสุวรรณภูมิ, 51–52. ขณะที่ ธนิต อยู่โพธิ์ แปลข้อความนี้
ว่า “เลยฟูนาน (ไปทางตะวันตก) 2,000 ลี้ หรือกว่า เป็นประเทศจินหลิน ซึ่งมี
บ่อเงิน ประเทศนั้นมีประชาชนหนาแน่นเป็นอันดี ชาวเมืองชอบจับช้างใหญ่ๆ
จับมาทั้งเป็นๆ เมื่อช้างเหล่านั้นตายลง เขาจะถอดเอางามัน” ดูใน ธนิต อยู่โพธิ์,
“สุวัณณภูมิ,” ใน สุวรรณภูมิอยู่ที่นี่ ที่แผ่นดินสยาม, สุจิตต์ วงษ์เทศ บรรณาธิการ
(กรุงเทพฯ: มติชน, 2545), 61.
160
Wheatley, The Golden Khersonese, 117.
161
Briggs, The Ancient Khmer Empire, 19 ; Cœdès, The
Indianized State of Southeast Asia, 40.

125