Page 33 - คู่มือการดำเนินงานขับเคลื่อนสู่ความสำเร็จในการพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนภาษาไทย ปีงบประมาณ พ.ศ. ๒๕๖๕
P. 33
“ตัวเจ้ำมำอยู่บ้ำนก็นำนช้ำ เงินสักเฟื้องหนึ่งก็หำมำไม่ได้
ไม่อับอำยขำยหน้ำกับข้ำไท แกล้งดูใจเจ้ำมำเป็นช้ำนำน”
แก้วบอกว่ำท�ำอย่ำงนั้นไม่ได้ (ด้วยแก้วถือว่ำตัวเป็นข้ำรำชบริพำรในสมเด็จพระพันวษำ)
แต่ถ้ำมีเหตุเภทพำลใดใด ก็จะออกรับแทนโดยไม่ให้หมื่นหำญต้องเดือดร้อน หมื่นหำญก็โกรธดูถูกว่ำแก้วดีแต่พูด
แก้วจึงท้ำให้หมื่นหำญเอำคนมำยิงตนรอบกำย ซึ่งปรำกฏว่ำลูกปืนไม่สำมำรถท�ำอันตรำยแก้วได้
เมื่อหมื่นหำญรู้ว่ำแก้วมีวิชำดี จึงคิดขยำดในใจว่ำ
“ดังพญำสีหรำชอันกรำดเกรี้ยว อยู่ถ�้ำเดียวสองตัวเห็นไม่ได้
ยิ่งคิดยิ่งแค้นแน่นใจ เดินขึ้นบันไดไปเรือนพลัน”
“มันเป็นช้ำงงำอันกล้ำหำญ เรำเป็นคชสำรอันสูงใหญ่
จะอยู่ป่ำเดียวกันนั้นฉันใด นำนไปก็จะยับอัประมำณ”
หมื่นหำญจึงคิดจะฆ่ำแก้ว โดยอำศัยลูกสำวคือนำงบัวคลี่เป็นผู้ลงมือ ด้วยอกุศลดลจิตนำงบัวคลี่
จะถึงที่ตำย จึงเห็นดีเห็นงำมไปกับพ่อหมื่นหำญ น�ำผงยำพิษผสมในส�ำรับอำหำรของแก้ว แต่โหงพรำย
ได้มำกระซิบบอกแก้วว่ำ
“ข้ำวแกงที่แต่งใส่ในส�ำรับ มันประกับโรยมำด้วยยำผง
ล้วนยำพิษทั้งนั้นเป็นมั่นคง พ่อจงระวังระไวอย่ำได้กิน”
แก้วยังไม่เชื่อค�ำโหงพรำย เพรำะว่ำ “แต่อยู่กันมำไม่รำคิน” จึงได้น�ำอำหำรปั้นเป็นก้อน แล้วโยนขึ้น
หลังคำบ้ำน ครู่เดียวนกกำที่กินอำหำรเข้ำไปก็หล่นลงมำดิ้นตำยจึงประจักษ์ถึงควำมอ�ำมหิตของนำงบัวคลี่
และกล่ำวว่ำ
“จ�ำจะล้ำงชีวำฆ่ำมันเสีย จะเลี้ยงมันเป็นเมียที่ไหนได้”
เมื่อเหตุกำรณ์เป็นเช่นนี้ จึงสำมำรถวิเครำะห์สถำนกำรณ์ของแก้วได้ว่ำ
๑. จะอำศัยบ้ำนนี้อยู่ต่อไปไม่ได้
๒. ตัวคนเดียว ไม่หำญจะสู้รบกับคนทั้งซ่องโจรและทหำรของหมื่นหำญได้
๓. ลูกซึ่งเป็นเชื้อสำยของตนในท้องนำงบัวคลี่ หำกเป็นชำยเติบโตไปไม่พ้นเป็นขุนโจร หำกเป็นหญิง
ไม่พ้นเป็นนำงโจร จึงจะทิ้งลูกไว้ไม่ได้
๔. ลูกที่มีแม่ใจทมิฬ ฆ่ำผัวฆ่ำพ่อของลูกได้ทั้งที่ไม่ได้ท�ำอะไรผิด ลูกจะได้รับควำมสุขจำกใคร
จะได้รับกำรสั่งสอนเลี้ยงดูอย่ำงไร
๕. ลูกที่อยู่ในครรภ์นั้นถือเป็นสิทธิ์ของแม่
แก้วจึงเฝ้ำพูดขอลูกจำกนำงบัวคลี่ จนนำงบัวคลี่กล่ำวประชดประชันว่ำ “อยำกได้ก็แหวะเอำ
จำกท้องไป” แก้วถือว่ำเป็นสิทธิ์ที่นำงบัวคลี่ยกลูกให้ตน เพรำะแม่ยกให้แล้วจะท�ำอะไรก็ได้ตำมที่ต้องกำร
แก้วได้ผ่ำท้องนำงบัวคลี่ และพบว่ำลูกเป็นกุมำรหรือเด็กผู้ชำย จึงอุ้มลูกออกจำกบ้ำนเดินตัดป่ำ
ไปถึงวัดใต้ และเข้ำไปในวิหำรปิดประตูแน่นหนำ แล้วท�ำพิธีปลุกเสกกุมำรทองตำมต�ำรำจนถึงรุ่งเช้ำ
กุมำรทองได้พำพ่อแก้วฝ่ำออกจำกวงล้อมของพวกหมื่นหำญ โดยให้พ่อแก้วขี่คอลอดออก
ทำงรูกลอนประตู แล้วหำยตัววับไปทันใด กุมำรทองจึงนับว่ำเป็นสิ่งวิเศษและเป็นอมตะมำจนถึงทุกวันนี้
คู่มือการดำาเนินงานขับเคลื่อนสู่ความสำาเร็จ
ในการพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนภาษาไทย ปีงบประมาณ พ.ศ. ๒๕๖๕ 27
