Page 56 - ผู้หญิงก้าวเดิน : มูลนิธิรักษ์ไทย
P. 56
ในกลุ่มเพื่อนที่เสพยาร่วมกันตอนนั้น มีพี่คนหนึ่งมาจากครอบครัวฐานะดี
ออกความคิดว่า ไหน ๆ ราคา “ของ” แพงอย่างนี้ วันนี้เราจะรวมตัวกันเสพเป็น
ครั้งสุดท้าย ใครจะลองฉีดหรือไม่แล้วแต่ความสมัครใจ เอไม่ต้องออกเงินซื้อ
แต่รับหน้าที่พกของมาให้เพื่อน ๆ เพราะตำารวจ
มักจะไม่ตรวจผู้หญิง ความรู้สึกของสมาชิก
ที่เมื่อลองฉีดเข้าให้แล้ว
ต่างร้อง “เอ้ย ท�าไม
การรวมตัวกันก็น้อยลง ไม่ต้องมาเจอกันทุกวัน ไม่ฉีดตั้งนานแล้ว”
วันนั้นจึงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายอย่างที่ตั้งใจ สมาชิกทั้งหลาย ไหนจะประหยัด “ของ”
หลงเสน่ห์ของมัน ทั้งกลิ่นและความรู้สึกที่ล่องลอย เพราะการสูบมานาน
แต่หารู้ไม่ว่าสิ่งที่ตามมาคืออาการ “เสี้ยน” หรือ ก็ยิ่งต้องเพิ่ มปริมาณ
อาการขาดยาจะรุนแรงขึ้น มากขึ้น แต่พอเป็นชนิด
ฉีดช่วยประหยัด
ปีที่เอเริ่มเปลี่ยนการเสพยาเสพติดมาเป็นชนิดฉีด ได้มากกว่า
นั้น เธออายุ 17 ปี ลูกคนโตอายุ 1 ขวบ ยังอาศัย
อยู่กับแม่และมีอาสะใภ้ช่วยเลี้ยงเด็กให้ ขณะนั้น
เธอยังเรียนปวช. และบางครั้งก็ไปค้างบ้านเพื่อนคราวละสองสามวัน วันไหนที่กลับมา
อยู่บ้าน บางทีก็เอาไซริงค์มาดูดน�้าเล่นในห้องที่มีลูกอยู่ด้วย
คลองเตยเป็นพื้นที่ที่มียาเสพติดแพร่ระบาดอยู่ทั่วไป จึงหาซื้อได้ง่ายทั้งยาเสพติดและ
อุปกรณ์การเสพทั้งหลาย โดยส่วนตัวเอนั้น ถึงจะไม่ค่อยมีเงินซื้อยาเสพติดมาใช้เอง
แต่อย่างน้อยต้องมีไซริงค์ติดตัวไว้จะได้ไม่ต้องใช้เข็มร่วมกับคนอื่น และด้วยเหตุผล
ทางเทคนิคที่ผู้หญิงหาเส้นเลือดยากกว่าผู้ชาย ก็พยายามที่จะไม่ใช้เข็มซำ้าหลายครั้ง
จนเกินไป เพราะเข็มที่ใช้หลายครั้งจะทื่อ ฉีดแล้วเจ็บ
นอกจากเหตุผลเรื่องสรีระที่แตกต่างกันระหว่างหญิงกับชายแล้ว เอยังพบว่าผู้หญิง
ใช้ยาจะโดนตีตราจากสังคมมากกว่าผู้ชาย สังคมมักจะมองว่าผู้หญิงติดยาต้องเอาตัว
54 ผู้หญิงก้าวเดิน
