Page 254 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 254
91 See Anna Bennet, “Prehistoric Copper Smelting in Central Thailand,” in Prehistoric Studies:
The Stone and Metal Ages in Thailand, eds. Pisit Charoenwongsa and Bennet Bronson (Bangkok:
Amarin Printing Group, 1988), 131 – 132 ; Surapol Natapintu, “Current Research on Ancient Copper-
Base Metallurgy in Thailand,” in Ibid., 119 – 121 and Figure 11.
92 ธนิก เลิศชาญฤทธ์, “แว: อุปกรณ์ปั่นเส้นใยในอดีต,” ความรู้คือประทีป 1 (2550): 26-29.
93 ดูตัวอย่างการจัดแบ่งรูปแบบของแวดินเผาได้ใน มยุรี วีระประเสริฐ, “แวดินเผาที่อินทร์บุรี,” ใน
การขุดค้นและการศึกษาวัฒนธรรมของชุมชนโบราณที่บ้านคูเมือง อ าเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี (กรุงเทพฯ:
ภาควิชาโบราณคดี, 2524), 44 – 48.
94 ในหนังสือ ศัพทานุกรมโบราณคดี ได้ให้ความหมายของ “เบี้ยดินเผา” (clay counter, clay
roundle) ไว้ว่า แผ่นดินเผารูปกลมขนาดเล็ก อาจท าจากเศษภาชนะดินเผามาตกแต่งให้กลม ดูใน
กรมศิลปากร, ศัพทานุกรมโบราณคดี (กรุงเทพฯ: บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (1977) จ ากัด, 2550. จัดพิมพ์เพื่อ
เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จ พระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เนื่องในโอกาสเฉลิมพระชนมพรรษา
80 พรรษา 5 ธันวาคม 2550), 294.
95 ดูใน ผาสุข อินทราวุธ, ทวารวดี การศึกษาเชิงวิเคราะห์จากหลักฐานทางโบราณคดี, 140. อ้างจาก
C. Margabhandhu, Archaeology of the Satavahana Kshatrapa Times (Delhi, 1985), 262-263. และดู
ธนิก เลิศชาญฤทธ์, “เบี้ย ของเล่น หรือวัตถุอะไรกันแน่,” ศิลปวัฒนธรรม 31,1 (พฤศจิกายน 2552): 50 - 55.
96 Pamela Magrill and Andrew Middleton, “A Canaaite Potter’s Workshop in Palestine,” in
Pottery in the Meaning: World Ceramic traditions (London: British Museum Press, 1997), 68, fig.1.
97 ผาสุข อินทราวุธ, ทวารวดี การศึกษาเชิงวิเคราะห์จากหลักฐานทางโบราณคดี, 140.
98 เรื่องเดียวกัน.
99 ส านักงานโบราณคดีและพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติที่ 1 ราชบุรี, คูบัว ความสัมพันธ์กับชุมชน
ทวารวดีในบริเวณใกล้เคียง (กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, 2541), 42 – 44 ; Phasook Indrawooth, “Recent
Research on Dvaravati Cultural Workshop Sites in Petchaburi Province, Central Thailand,” in
Interpreting Southeast Asia’s Past : monument, image and text, eds. Elizabeth A. Bacus, Ian C. Glover
and Peter D. Sharrock (Singapore: NUS Press, 2008), 307 - 315.
100 ผุสดี รอดเจริญ, “แก้วอลูมิน่า กลุ่มแก้วส าคัญที่พบมากในลูกปัดแก้วสมัยทวารวดีในภาคกลาง
ของประเทศไทย,” ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการความก้าวหน้าทางวิชาการโบราณคดีและการ
จัดการทรัพยากรทางวัฒนธรรมของชาติ (กรุงเทพฯ: ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัย
ศิลปากร), 2557), 133 – 134, 143 ; ผุสดี รอดเจริญ. “การวิเคราะห์ลูกปัดแก้วจากเมืองโบราณสมัยทวารวดี
ในภาคกลางของประเทศไทย.” วารสาร Veridian E-Journal 7, 3 (กันยายน - ธันวาคม 2557): 571 - 581.
101 บุณยฤทธิ์ ฉายสุวรรณ และเรไร นัยวัฒน์, ทุ่งตึกเมืองท่าการค้าโบราณ (ภูเก็ต : ส านักศิลปากรที่
15 ภูเก็ต, 2550), 112 ; Peter Francis, Jr., Asia’s Maritime Bead Trade 300 B.C. to the Present
(Honolulu: University of Hawai’i Press, 2002), Color Plate 21.
102 สันติ์ ไทยานนท์, “การศึกษาล าดับพัฒนาการวัฒนธรรมทางโบราณคดีเมืองอู่ทอง,” (วิทยานิพนธ์
ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (โบราณคดีสมัยประวัติศาสตร์) มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2554).
103 ผาสุข อินทราวุธ, ดรรชนีภาชนะดินเผาสมัยทวารวดี (กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2528).
104 เรื่องเดียวกัน, 32
248