Page 257 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 257

บทที่ 6
                                            ผลการขุดค้นแหล่งโบราณคดีสมัยทวารวดี

                                                     ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา


                              การศึกษาขุดค้นแหล่งโบราณคดีสมัยทวารวดีด าเนินการมาโดยตลอดระยะเวลากว่า
                       50 ปี ทั้งจากการท างานของกรมศิลปากรและภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี

                       นักวิชาการที่ควบคุมการขุดค้นเมืองโบราณสมัยทวารวดีหลายแห่งก็คือ ศาสตราจารย์ ดร.ผาสุข
                       อินทราวุธ ซึ่งได้ด าเนินงานขุดค้น ณ เมืองโบราณนครปฐม, บ้านคูเมือง อ าเภออินทร์บุรี จังหวัด

                       สิงห์บุรี, เมืองหริภุญไชย (ล าพูน), เมืองฟ้าแดดสงยาง อ าเภอกมลาไสย จังหวัดกาฬสินธุ์
                       ท่านได้ประมวลผลข้อมูลที่ได้จากการขุดค้นทั้งหมดนี้น าเสนอเป็นหนังสือเล่มส าคัญคือ

                       “ทวารวดี: การศึกษาเชิงวิเคราะห์จากหลักฐานทางโบราณคดี” ตีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2542
                              ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมานี้ (พ.ศ. 2548 – 2558) ก็มีการค้นคว้าตามแหล่งโบราณคดีสมัย

                       ทวารวดีที่ส าคัญๆ เช่น เมืองโบราณนครปฐม, เมืองโบราณอู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี, เมือง
                       โบราณดงละคร อ าเภอเมือง จังหวัดนครนายก และแหล่งเรือจมแบบอาหรับที่อ าเภอเมือง

                       จังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งท าให้ได้ข้อมูลใหม่เกี่ยวกับโบราณคดีสมัยทวารวดีหลายประการ โดยมี
                       รายละเอียดดังต่อไปนี้


                       6.1  ผลการขุดค้นทางโบราณคดีที่เมืองโบราณนครปฐม
                                                                           1
                              เมื่อ พ.ศ. 2524 ดร.ผาสุข อินทราวุธ ได้ท าการขุดค้นในเขตต าบลพระประโทน โดยได้

                       ข้อสรุปว่า เมืองนครปฐมเป็นที่อยู่อาศัยของชุมชนโบราณ ซึ่งอาจมีช่วงที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดอยู่ใน
                       ราวพุทธศตวรรษที่ 13 - 14 และคงมีการทิ้งร้างไปในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 17 ซึ่งอาจเป็น

                       ผลมาจากการเปลี่ยนแปลงทางเดินของแม่น ้าสายส าคัญที่ไหลผ่านเมือง
                              จากการที่งานขุดค้นชั้นดินทางโบราณคดีที่เมืองนครปฐมมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

                       ผู้เขียนจึงเลือกท าการส ารวจและขุดค้นแหล่งโบราณคดีเพิ่มเติมอีก 3 แห่ง ได้แก่ วัตรทรงธรรม
                       กัลยาณี, แหล่งหอเอก ต าบลพระประโทน และแหล่งในเขตต าบลธรรมศาลา แต่การขุดค้นที่

                       วัตรทรงธรรมกัลยาณีกลับไม่พบชั้นวัฒนธรรมสมัยโบราณที่จะน ามาอธิบายพัฒนาการของเมือง
                       ได้โดยตรง แม้ว่าจะเคยมีบันทึกเกี่ยวกับการค้นพบโครงกระดูกคนโบราณในบริเวณวัตรฯ ก็ตาม


                              6.1.1)  แหล่งโบราณคดีหอเอก

                              แหล่งโบราณคดีหอเอกตั้งอยู่ภายในเขตคูน ้าของเมือง ค่อนมาทางทิศตะวันตกเฉียง
                       เหนือของพระประโทณเจดีย์ สภาพของแหล่งเป็นเนินดินติดกับล าน ้าบางแก้วซึ่งปัจจุบันตื้นเขิน

                       เหลือความกว้างราว 10 - 15 เมตร






                                                               251
   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262