Page 379 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย

เมืองสิงห์ จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งเป็นเมืองโบราณแบบเขมรที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น ้าแควน้อยและอยู่
55
ทางตะวันตกสุดของไทยก็ได้พบชิ้นส่วนเครื่องถ้วยเขมรและเครื่องถ้วยจีนสมัยราชวงศ์ซ่งด้วย
เข้าใจว่าเมืองเพชรบุรี (ศรีชยวัชรปุรี) คงเป็นเขตแดนใต้สุดของอาณาจักรกัมพูชาใน

ขณะนั้น เพราะมีปราสาทวัดก าแพงแลงเป็นศาสนสถานส าคัญของเมือง แต่อิทธิพลของ

วัฒนธรรมเขมรสมัยบายนในรัชกาลของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ยังแพร่หลายลงไปไกลถึง
คาบสมุทรภาคใต้ของไทยด้วย เห็นได้จากการค้นพบโบราณวัตถุศิลปะเขมรหลายชิ้น
56
โดยเฉพาะประติมากรรมทางพุทธศาสนานิกายมหายานในเขตรัฐตามพรลิงค์ ตัวอย่างเช่น
พระพุทธรูปส าริดจากวัดนางตรา อ าเภอท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช , พระพิมพ์ดินเผา
57
จากแหล่งที่มา (หรือกรุ) ต่างๆ ในจังหวัดนครศรีธรรมราช (วัดพระเวียง, วัดนาสน, วัดนางตรา,
ท่าเรือ, วัดนาขอม) (ภาพที่ 343) โดยพระพิมพ์ดินเผาจากวัดนาขอมที่ท าเป็นรูปพระพุทธเจ้า
58
3 องค์ประทับนั่งอยู่ในปราสาท (ทรงปรางค์) นั้นก็ได้พบจากการขุดแต่งวัดพระเมรุ ณ เมือง

โบราณนครปฐมด้วย (ภาพที่ 344)

ภาพที่ 343 พระพิมพ์ดินเผาจากวัดนาขอม
อ าเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช
จัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ นครศรีธรรมราช

ภาพที่ 344 พระพิมพ์ดินเผาศิลปะเขมร พบจากการขุดแต่งวัดพระเมรุ เมื่อ พ.ศ. 2482

(ที่มา: Pierre Dupont, L’archéologie mône de Dvaravati
(Paris: Publications de l’École française d’Extrême-Orient, 1959), fig. 46 – 47.)

373