Page 87 - รายงานวิจัยร้านยาหมอหวาน
P. 87
78
ลวดลายบนผนัง โดยเป็นแนวทางสถาปัตยกรรมสมัยเอลิซาเบธ (Elizabethan) ของประเทศอังกฤษในสมัย
70
คริสต์ศตวรรษที่ 16
อาคารในบริเวณถนนบำรุงเมือง (เสาชิงช้า)
71
อาคารร้านค้าต่าง ๆ ถนนบำรุงเมืองเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ในสมัยรัชกาลที่ 4 ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 5 จึงมี
การก่อสร้างเป็นตึกแถวสองชั้นเมื่อมีการขยายผิวจราจรให้กว้างขึ้นในปี พ.ศ. 2413 ตึกแถวอาคารบริเวณถนน
บำรุงเมืองในสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นห้างของชาวตะวันตก ชาวเปอร์เซียน ขายเสื้อสูทและของใช้เบ็ดเตล็ด และห้าง
ของชาวจีน จำหน่ายเครื่องลายสี อาทิ แจกัน กระถาง และเครื่องตั้งโต๊ะ เป็นต้น รวมทั้งเป็นแหล่งขายเครื่อง
สังฆภัณฑ์ เครื่องอัตถบริขารและของใช้นานาชนิดเกี่ยวกับพิธีทางศาสนา โดยในปัจจุบันยังคงมีการค้าขายอยู่
โดยได้ชื่อว่าเป็นย่านการค้าเครื่องสังฆภัณฑ์ที่เก่าแก่และสำคัญที่สุดมาจนถึงปัจจุบัน
อาคารในบริเวณถนนบำรุงเมือง (เสาชิงช้า) เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน 2 ชั้น โครงสร้างเป็นแบบกำแพงรับ
น้ำหนักจึงมีลักษณะอาคารที่ค่อนขางทึบ หลังคามุงกระเบื้องดินเผา หน้าต่างแคบ มีกันสาดเฉพาะหน้าต่างโดย
บริเวณปลายกันสาดประดับด้วยไม้ฉลุลาย ช่องลมเหนือประตูชั้นล่างก่อเป็นรูปโค้ง ภายในโครงประดับด้วยไม้ฉลุ
ลาย บานประตูเป็นบานเฟี้ยมติดบานพับ มีทางเดินชั้นล่างอยู่ใต้พื้นชั้นบนติดต่อกันไปทุกคูหาโดยไม่มีกันสาด
ลักษณะทางเดินด้านหน้าตึกมีหลังคาโค้งคลุมเหมือนตึกแถวในภูเก็ตและปีนัง ซึ่งเหมาะแก่อาคารในสภาพอากาศ
แบบเขตร้อน ทว่าในปัจจุบันทางเดินชั้นล่างได้หายไปเนื่องด้วยปัจจัยจากแต่ละคูหาขยายพื้นที่ภายในร้านค้ารุกล้ำ
ออกมาจนถึงริมถนน ช่องทางเดินผ่านหน้าร้านปิดทึบหมด ส่วนตึกแถวริมถนนสายอื่นล้วนสร้างขึ้นในสมัยหลัง เช่น
ตึกแถวตรงหัวมุมถนนตัดกับถนนดินสอ ซึ่งเคยเป็นตลาดเสาชิงช้าดั้งเดิม เป็นตึกแถว สามชั้นที่สร้างขึ้นในภายหลัง
70 ผุสดี ทิพทัส, เรื่องเดียวกัน, 243.
71 สำนักผังเมือง กรุงเทพมหานคร, สำนักนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม, แผนที่ชุมชนกรุงรัตนโกสินทร์
(กรุงเทพฯ : สำนัก, 2547), 57.
