Page 257 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล
P. 257
บทที่ 6
นโยบายการค้าของ “กัมพูชา-ศรีวิชัย-โจฬะ”
กับการล่มสลายของทวารวดี
ในบทนี้จะเป็นการพยายามน าเสนอแนวคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับ
การล่มสลายของรัฐหรือวัฒนธรรมทวารวดี ผ่านการแปลความข้อมูลด้าน
การค้าและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ซึ่งดูจะมีความเกี่ยวข้องกับนานา
ประเทศที่มีบทบาทส าคัญอยู่ในช่วงราว พ.ศ. 1550–1600 ทั้งประเทศจีน
อินเดีย ศรีวิชัย และกัมพูชา
พระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 กับพระราชอ านาจเหนือลุ่มแม่น ้าเจ้าพระยา
ดังได้กล่าวแล้วในบทที่ 1 ถึงข้อเสนอของ ไฮแรม วูดวาร์ด
(Hiram Woodward) เกี่ยวกับปัจจัยที่อาจน ามาสู่การล่มสลายของรัฐ
2
ทวารวดี โดยท่านได้ตั้งข้อสังเกตไว้ว่า ในช่วงครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่
15 ดินแดนแถบทวารวดีแต่เดิมนี้อาจได้รับการขนานนามว่า “รามัณยะ”
ซึ่งพ่ายแพ้ในการท าสงครามกับกัมพูชา เพราะจารึกปราสาทบึงเวียนใน
ประเทศกัมพูชา (พ.ศ. 1489) ระบุว่า พระเจ้าราเชนทรวรมันแห่ง
อาณาจักรกัมพูชา (ทรงครองราชย์ระหว่าง พ.ศ. 1487–1511) ทรงมี
ชัยชนะในการท าสงครามเหนือจามปา (ในเวียดนามปัจจุบัน)
และ “รามัณยะ” เปรียบดั่งพระรามที่ทรงแผลงศรไปทางเบื้องขวาและ
3
เบื้องซ้าย โดยมีหลักฐานบริเวณชายแดนภาคตะวันออกของประเทศไทย
4
5
คือจารึกของพระเจ้าราเชนทรวรมันอย่างน้อย 2 หลัก (K.957 และ K.999 )
และทับหลังศิลปะเขมรที่มีอายุอยู่ในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 15 มาจาก
6
อ าเภอวัฒนานคร จังหวัดสระแก้ว
246
