Page 262 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล
P. 262
16 เช่นกัน ก็ได้กล่าวถึงแม่ทัพแห่งละโว้ หรือ “โขลญพลละโว้” (khloñ vala
14
lvo) ซึ่งขายที่ดินให้กับขุนนางรายหนึ่งเพื่อถวายแด่เทพเจ้าด้วย
จากหลักฐานด้านจารึกข้างต้นแสดงว่า ที่เมืองละโว้ (คือลพบุรี)
มีร่องรอยของเขมรในช่วงครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่ 16 ซึ่ง ยอร์ช เซเดส์
เสนอว่า
“การที่ขอมเข้าครอบครองลุ่มแม่น ้า
เจ้าพระยาตอนใต้ในพุทธศตวรรษที่ 16
มีพยานหลักฐานจากบรรดาศิลาจารึกซึ่งค้นพบ
ณ เมืองลพบุรี มีอยู่หลักหนึ่งเป็ นจารึกของ
พระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 เอง.....จารึกเหล่านี้ทําให้เรา
ทราบว่า ศาสนาต่างๆ ที่ประพฤติปฏิบัติกันอยู่ใน
อาณาจักรกัมพูชา ได้มีทั้งนักพรตและศาสนสถานอยู่
ที่เมืองละโว้ แต่การที่ศาสนสถานส่วนใหญ่ ณ เมือง
ลพบุรีอยู่ในพุทธศาสนา รวมทั้งได้ค้นพบพระพุทธรูป
เป็นจํานวนมาก ก็แสดงให้เห็นว่า แม้ตกอยู่ภายใต้
การครอบครองของขอม พุทธศาสนา ณ เมือง
ลพบุรีก็ยังคงมีความสําคัญอยู่เช่นเดียวกับสมัย
15
ทวารวดี”
ด้วยเหตุนี้ข้อสันนิษฐานหนึ่งในประเด็นการล่มสลายของ
วัฒนธรรมสมัยทวารวดีจึงเกี่ยวข้องกับการปรากฏขึ้นของพระราชอ านาจ
ของพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 ณ เมืองลพบุรี หรือลุ่มแม่น ้าเจ้าพระยา ในช่วง
ครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่ 16 ดังเช่นที่หม่อมเจ้า สุภัทรดิศ ดิศกุล ทรงมี
พระนิพนธ์ว่า “...อาณาจักรทวารวดีอาจสลายตัวลงในปลาย
251
