Page 290 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล
P. 290
บทที่ 7
“ทวารวดี”
ประตูสู่การค้าระหว่างประเทศ
เราไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ความเลื่อมใสศรัทธาทางพระพุทธศาสนา
ของชาวทวารวดี (หรือผู้คนหลากเผ่าพันธุ์ในสมัยทวารวดี) ซึ่งแสดงออกผ่าน
ข้อความในจารึกและการสร้างสรรค์ศิลปกรรมทางศาสนา เป็นเสมือนตัวแทน
หรือภาพลักษณ์ของวัฒนธรรมสมัยทวารวดีที่รู้จักกันโดยทั่วไป แต่บทบาท
ทางเศรษฐกิจหรือการค้าขายแลกเปลี่ยนในสมัยทวารวดีนั้นกลับกลายเป็น
ภาพที่พร่ามัวอย่างยิ่ง เพราะปราศจากหลักฐานที่จะน ามาศึกษา หรือขาด
ข้อมูลและมุมมองที่จะน ามาใช้ในการวิเคราะห์ตีความหลักฐานต่างๆ
ดังนั้นในการค้นคว้าเรื่องเศรษฐกิจการค้าสมัยทวารวดี
โดยวิเคราะห์เชื่อมโยงเข้ากับบริบทของการค้าโลกตามเส้นทางสายไหมทาง
ทะเล จึงสามารถให้ภาพความเคลื่อนไหวหรือพัฒนาการทางเศรษฐกิจ-
สังคมของรัฐหรือบ้านเมืองโบราณสมัยทวารวดีได้มากยิ่งขึ้น
เครือข่ายการค้าตามเส้นทางสายไหมทางทะเลนั้นมีความ
เกี่ยวข้องกับนานาประเทศ ทั้งประเทศจีน อินเดีย เอเชียกลาง ตะวันออก
กลาง (หรือเอเชียตะวันตก) และจักรวรรดิโรมัน การค้าของป่าหรือสินค้า
ฟุ่มเฟือยซึ่งเป็นที่ต้องการของราชส านัก (และประชากร) ของดินแดนต่างๆ
ได้ส่งผลกระทบให้ชุมชนโบราณในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พัฒนาขึ้นเป็นรัฐ
โดยเฉพาะรัฐหรืออาณาจักรฟูนัน (มีอายุอยู่ในราว พ.ศ. 500–1100 หรือ
พุทธศตวรรษที่ 6-11) ซึ่งมีบทบาทส าคัญประการหนึ่งในการควบคุมสินค้า
และเส้นทางการเดินเรือในน่านน ้าเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (และทะเลจีนใต้)
ขณะเดียวกันก็มีรัฐเล็กรัฐน้อยก าเนิดขึ้นในดินแดนต่างๆ ด้วย เช่น เตียนซุน
(ตุนซุน) พันพัน ตักโกละ ลังกาสุกะ จินหลิน จิถู่ คันโทลี ฯลฯ
279
