Page 270 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย

หลักฐานที่พบในชั้นดินนี้น่าจะมีอายุตั้งแต่ราวครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่ 7 ถึงครึ่งแรกของ
พุทธศตวรรษที่ 11 (ราว 1,900–1,520 ปีมาแล้ว)

ตารางแสดงค่าอายุทางวิทยาศาสตร์ (วิธี AMS) ของตัวอย่างจากหลุมขุดค้น T.1
No. Sample Grid CM.DT. Context AMS (BP) พ.ศ.

1 Charcoal G.1 113 Feature 2 1521 ± 22 950 - 994
2 Shell G.1 130 - 140 1515 ± 20 958 - 998
3 Shell G.3 130 - 140 1480 ± 21 992 - 1034
4 Charcoal G.1 190 - 200 1798 ± 21 674 - 716

5 Charcoal G.4 220 - 230 Infant Burial 1720 ± 23 750 - 796
6 Shell G.4 230 - 240 1709 ± 20 764 - 804

จากตารางข้างต้นจะเห็นได้ว่ามีค่าอายุ 2 ช่วง คือ

1. ช่วงตั้งแต่ พ.ศ. 674-804 หรือราวครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่ 7 – ต้นพุทธศตวรรษ

ที่ 9
2. ช่วงตั้งแต่ พ.ศ. 950-1034 หรือกลางพุทธศตวรรษที่ 10 - ครึ่งแรกของพุทธ
ศตวรรษที่ 11

ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า หลุมขุดค้น T.1 ที่เนินพลับพลามีกิจกรรมของมนุษย์ในอดีต

เกิดขึ้นใน 2 ช่วงหลัก (แต่กิจกรรมที่พบมีความต่อเนื่องกัน) ดังนี้
1. ช่วงก่อนสมัยทวารวดี (ก่อน พ.ศ. 1100) โดยแบ่งออกได้อีกเป็น 2 ระยะย่อย คือ
- ระยะที่ 1 (ครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่ 7 – ต้นพุทธศตวรรษที่ 9 หรือ 1,900–

1,750 ปีมาแล้ว)

- ระยะที่ 2 (กลางพุทธศตวรรษที่ 10 – ครึ่งแรกของพุทธศตวรรษที่ 11 หรือ 1,600–
1,520 ปีมาแล้ว)
2. ช่วงสมัยทวารวดี โดยมีค่าอายุเชิงเทียบ (relative date) จากเศษภาชนะดินเผา

ชิ้นพิเศษอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ 14–15 คือประมาณ 1,250–1,050 ปีมาแล้ว

ทั้งนี้ในการขุดค้นที่ความลึก 220–228 cm.dt. (ลึกราว 170–178 เซนติเมตรจากผิวดิน)
ทางตะวันออกของหลุมขุดค้น T.1 ได้พบร่องรอยหลักฐานของการฝังศพทารก 1 โครง โดยวาง
ศพตามแนวทิศตะวันตกเฉียงใต้-ตะวันออกเฉียงเหนือ วางศีรษะไปทางทิศตะวันตก หันใบหน้า

ไปทางทิศเหนือ และมีสร้อยลูกปัดแก้วสีฟ้าอมเขียวมัดเข่าทั้งสองข้างรวมกันไว้ แม้ว่าจะพบใน

สภาพเกือบสมบูรณ์แต่กระดูกก็เปราะบางมาก (ภาพที่ 233)

264