Page 265 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 265
อายุ 0 - 10 ปี ส่วนชั้นกิจกรรมสุดท้ายได้มีการขุดลอกคูน ้าและถมคันดินอีกครั้งในช่วงพุทธ
ศตวรรษที่ 16 - 17 ก่อนที่จะมีการทิ้งร้างไป
ภาพที่ 229 โครงกระดูกในหลุมขุดค้นที่คันดินด้านทิศตะวันตกของเมืองอู่ทอง
จากการขุดค้นของสันติ์ ไทยานนท์ พ.ศ. 2553
(ที่มา: นายสันติ์ ไทยานนท์)
การขุดค้นภายในตัวเมืองทางทิศใต้บริเวณบ้านเนินพลับพลา เป็นหลุมขุดค้นที่ 2
มีขนาด 3x3 เมตร ได้พบว่ามีการเริ่มเข้ามาใช้พื้นที่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 15 มีกิจกรรมการถลุง
เหล็กและคงเป็นพื้นที่ผลิตลูกปัดแก้วด้วย เพราะพบลูกปัดมากถึง 530 ลูก พร้อมด้วยเศษลูกปัด
ที่เสียหายจากการผลิตจ านวนหนึ่ง ลูกปัดเกือบทั้งหมดเป็นลูกปัดแก้วสีเดียวมีเพียง 1 ลูกที่เป็น
ลูกปัดแก้วมีแถบสี (striped bead) แต่ร่องรอยการอยู่อาศัยก็ไม่หนาแน่นและคงทิ้งร้างไปในช่วง
ปลายสมัยทวารวดี (ดูภาพลูกปัดในบทที่ 5)
หลุมขุดค้นที่ 3 มีขนาด 3x3 เมตร อยู่ห่างจากหลุมขุดค้นที่ 2 เพียง 300 เมตร ปรากฏ
ร่องรอยการเข้ามาใช้พื้นที่ในระยะแรกเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรม เพราะได้พบรอยหลุม
ดินเผาไฟเป็นรูปวงกลมขนาด 21 เซนติเมตร พร้อมด้วยดินเผาไฟปั้นเป็นก้อนขนาดประมาณ
1.5 - 3 เซนติเมตร จ านวน 5 ลูก บางลูกมีสัญลักษณ์มงคลคือหงส์และศรีวัตสะ (ภาพที่ 230)
ซึ่งร่องรอยที่ขุดพบนี้น่าจะเป็นกองกูณฑ์ที่ใช้ประกอบพิธีที่เกี่ยวข้องกับศาสนาพราหมณ์ โดยไม่
พบหลักฐานอื่นใดเลยในระดับชั้นดินนี้ เมื่อน าตัวอย่างดินเผาไฟในหลุมนี้ไปก าหนดอายุด้วยวิธี
259