Page 263 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย

จะเห็นได้ว่าความแตกต่างระหว่างชั้นวัฒนธรรม 2 ช่วงของหลุมขุดค้นที่ต าบล
ธรรมศาลานี้ มีความสอดคล้องกับชั้นวัฒนธรรมที่แหล่งโบราณคดีหอเอก เพราะช่วงแรกจะมี
ความนิยมในการน าหอยมาบริโภคเป็นอาหาร และใช้ภาชนะที่ผลิตขึ้นอย่างประณีตคือคนโท

และฝาจุกภาชนะเขียนลายสีแดง เช่นเดียวกับการค้นพบเศษภาชนะลายเขียนสีที่แหล่งหอเอก

และในชั้นวัฒนธรรมช่วงหลังก็จะมีโบราณวัตถุที่เป็น “สิ่งของต่างถิ่น” ปรากฏขึ้นเช่นเดียวกัน

อายุสมัยของหลุมขุดค้นบริเวณป่ากระถิน หมู่ 4 ต.ธรรมศาลา

ก าหนดอายุชั้นหลักฐานระยะแรกของหลุมขุดค้นที่ต าบลธรรมศาลาคงไม่เก่าไป

ถึงช่วงแรกเริ่มของแหล่งโบราณคดีหอเอก เพราะไม่พบเศษภาชนะทรงชามที่มีการตกแต่งด้วย
ลายขัดมันแบบพิมายด าเลย น่าเสียดายที่ไม่พบโบราณวัตถุซึ่งจะน ามาก าหนดอายุชั้นกิจกรรม
ระยะแรกให้อยู่ในช่วงเวลาที่แคบลงได้ แต่หากวิเคราะห์จากการพบเศษเครื่องเคลือบในชั้น

วัฒนธรรมช่วงหลังแล้วก็ท าให้ก าหนดอายุอย่างคร่าวๆได้ว่า ชั้นวัฒนธรรมช่วงแรกของหลุมขุด

ค้นบริเวณป่ากระถินคงเกิดขึ้นในราวพุทธศตวรรษที่ 12 – 13 สอดคล้องกับค่าอายุทาง
วิทยาศาสตร์ของตัวอย่างก้อนอิฐจากชั้นดินล่างสุดในช่วง พ.ศ. 1051 – 1273 โดยมีค่ากลางคือ
พ.ศ. 1162

ส าหรับอายุของชั้นวัฒนธรรมช่วงหลังนั้นคงยึดถือตามก าหนดอายุเศษเครื่องเคลือบ

คือราวพุทธศตวรรษที่ 13 หรือ 14 – 16 โดยในชั้นกิจกรรมระยะสุดท้ายก่อนมีการทิ้งร้างไปนั้น
ไม่พบโบราณวัตถุที่จะมีอายุหลังกว่าสมัยทวารวดีเลย ดังนั้นกิจกรรมในช่วงก่อนที่จะมีการ
ทิ้งร้างคงเกิดขึ้นในราวพุทธศตวรรษที่ 15 – 16 ตรงกับค่าอายุของตัวอย่างก้อนอิฐจากชั้นดิน

ตอนบนในช่วง พ.ศ. 1402 – 1612 โดยมีค่ากลางคือ พ.ศ. 1507 (ดูตารางด้านล่างนี้)

ตารางแสดงค่าอายุที่ได้จากวิธีเรืองแสงความร้อนของตัวอย่างก้อนอิฐจากหลุมขุดค้นที่ต าบลธรรมศาลา
หมายเลข ตัวอย่าง ระดับ (cm.dt.) ค่าอายุ (ปีมาแล้ว) ค่ากลาง (พ.ศ.) ช่วงอายุ

พ.ศ.
A_0249 ก้อนอิฐ 60 1046 ± 105 B.P. พ.ศ. 1507
1402 – 1612
พ.ศ.
A_0250 ก้อนอิฐ 130 – 140 1313 ± 263 B.P. พ.ศ. 1240
977 – 1503

พ.ศ.
A_0251 ก้อนอิฐ 180 – 185 1391 ± 111 B.P. พ.ศ. 1162
1051 – 1273

257