Page 310 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 310
ทางตะวันตกของประเทศมาเลเซียปรากฏมีศิลาจารึกภาษาสันสกฤตหลายหลัก ค้นพบ
ที่สุไหง มาส (Sungai Mas), บูกิต เมอตาจัม (Bukit Mertajam), บูกิต โคราส (Bukit Choras),
บูกิต มิเรียม (Bukit Meriam) ในรัฐเกดะห์และรัฐปีนัง มีอายุอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 10 – 11
49
จารึกบางหลักเป็นจารึกคาถาเย ธมฺมาฯ ส าหรับศิลาจารึกที่ส าคัญเป็นพิเศษมี 2 หลักคือ จารึก
พุทธคุปตะ และจารึกจากสุไหง มาส
ศิลาจารึกพุทธคุปตะ (The Buddhagupta Stone Inscription) ค้นพบทางตอนเหนือของ
รัฐปีนัง ใกล้กับแม่น ้าสุไหง มูดา (Sungai Muda) (ปัจจุบันจารึกหลักจริงจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์
เมืองกัลกัตตา ประเทศอินเดีย) เป็นจารึกสลักอยู่บนยอดเสา จารึกอยู่บริเวณสองข้างของรูป
สถูปทรงกลมที่มีฐานบัวและยอดเป็นฉัตร 7 ชั้นแบบศิลปะอินเดีย (ภาพที่ 278) จารึกนี้เป็น
ภาษาสันสกฤตกล่าวถึงพระพุทธศาสนาและการตั้งความปรารถนาขอให้การเดินทางของนาย
เรือ (มหานาวิกะ) ชื่อว่า “พุทธคุปตะ” จากประเทศดินแดง (รักตมฤตติกา - Raktamrttika)
50
ประสบความส าเร็จ
ภาพที่ 278 จารึกพุทธคุปตะ (จ าลอง) จัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ มาเลเซีย
ศาสตราจารย์ ยอร์ช เซเดส์สันนิษฐานว่า “รักตมฤตติกา” คงตรงกับประเทศจิถู่ดังกล่าว
แล้วข้างต้น แต่ “รักตมฤติกา” ในจารึกพุทธคุปตะน่าจะตรงกับแหล่งโบราณคดี Rajbadi-danga
ในเขต Murshibadad รัฐเบงกอลตะวันตกของอินเดีย เพราะจากการขุดค้นได้พบตราประทับมี
304
