Page 335 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 335
โบราณสถานวัดแก้ว ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของวัดหลง มีลักษณะทางสถาปัตยกรรมเป็น
อาคารทรงปราสาท ก่อด้วยอิฐไม่สอปูนมีการขัดฝนผิวหน้าอิฐและการเรียงอิฐท าได้แนบสนิทดี
คล้ายกับเทคนิคการก่ออิฐของวัฒนธรรมจามปาและเขมรโบราณ ตัวอาคารอยู่ในผังกากบาท
คล้ายกับวัดหลง มีขนาด 18x18 เมตร ด้านทิศตะวันออกมีมุขทางเข้าสู่ห้องครรภคฤหะมีขนาด
4x4 เมตร ปัจจุบันประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัยก่ออิฐ ด้านซ้ายและขวาขององค์
พระประธานมีซุ้มจระน าประดิษฐานพระพุทธรูปก่อด้วยอิฐ มุขด้านอื่นๆ มีลักษณะเป็นห้องคูหา
ที่มุขด้านทิศใต้มีเสาประดับกรอบประตูสลักจากอิฐ และมีอาคารจ าลองประดับด้านข้างเสานั้น
ด้วย ผนังอาคารภายนอกมีการตกแต่งด้วยเสาติดผนังที่เซาะร่องตรงกลางเสา น่าเสียดายที่
ส่วนบนของโบราณสถานหักพังลงหมดแล้ว แต่น่าจะท าเป็นชั้นหลังคาซ้อนลดหลั่นกันโดย
ประดับด้วยสถูปจ าลอง (สถูปิกะ) สลักจากหินทรายสีแดง คล้ายกับรูปแบบขององค์พระบรมธาตุ
64
ไชยา (ภาพที่ 296)
ภาพที่ 296 โบราณสถานวัดแก้ว อ าเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี
ลักษณะด้านแผนผังของโบราณสถานวัดแก้วที่เป็นผังรูปกากบาทมีมุข 4 ด้านนี้มีความ
คล้ายคลึงกับจันทิกะละสันบนเกาะชวาภาคกลาง แต่การตกแต่งผนังภายนอกด้วยการท าเสาติด
ผนังเซาะร่องนั้นพบทั้งในศิลปะชวาภาคกลางและศิลปะจามปา (ภาพที่ 297) จึงก าหนดอายุ
65
โบราณสถานวัดแก้วอยู่ในช่วงราวพุทธศตวรรษที่ 14 - 15
329
