Page 333 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 333
ภาพที่ 293 จารึกหลักที่ 23 วัดเสมาเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช
จัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร
ที่มาของของจารึกหลักที่ 23 นี้ค่อนข้างมีปัญหา และอาจสลับกับจารึกหลักที่ 24 จากวัด
หัวเวียงเมืองไชยาซึ่งจะได้กล่าวถึงในบทต่อไป เพราะข้อความในจารึกดูจะสัมพันธ์กับหลักฐาน
ที่พบ ณ เมืองไชยามากกว่า เนื่องจากพบโบราณสถานก่อด้วยอิฐและประติมากรรมรูป
พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรที่มีความงดงามอย่างยิ่งในศิลปะศรีวิชัย
จากการส ารวจที่เมืองไชยาพบว่ามีร่องรอยของเมืองเก่าตั้งอยู่บนแนวสันทราย
โบราณขนาดใหญ่ เรียกว่า “สันทรายไชยา” อยู่ห่างจากชายฝั่งทะเล 5 กิโลเมตร สันทรายนี้มี
ความยาวจากทิศเหนือไปใต้ 3 กิโลเมตร กว้าง 500 เมตร อยู่สูงกว่าพื้นที่ราบลุ่มโดยรอบราว
1 – 2 เมตร โดยมีคลองไชยาไหลผ่านกลางสันทรายไปทางตะวันออกเฉียงใต้ ปรากฏร่องรอย
ของคูเมือง (อาศัยร่องน ้าธรรมชาติริมสันทราย) และก าแพงเมือง (ทั้งก่อด้วยอิฐและเป็นคันดิน
แต่ส่วนใหญ่พังทลายเกือบหมดแล้ว) ทางตอนเหนือสุดของสันทราย โดยมีแผนผังเป็นรูป
สี่เหลี่ยมจัตุรัส ภายในเมืองพบเศษภาชนะดินเผาหลายยุคหลายสมัย บนสันทรายมีโบราณ
62
สถานที่ส าคัญตั้งเรียงกันอยู่เป็นระยะเท่าๆ กัน ได้แก่ วัดเวียง, วัดหลง และวัดแก้ว ตามล าดับ
นอกสันทรายด้านทิศตะวันตกยังเป็นที่ตั้งของวัดพระบรมธาตุไชยาด้วย (ภาพที่ 294)
327
