Page 279 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล
P. 279

เชิงอรรถบทที่ 6
                       1
                         Noboru Karashima and  Y.Subbarayalu, “Appendix I  Ancient
              and Medieval Tamil and Sanskrit Inscriptions Relating to Southeast Asia
              and China,” in  Nagapattinam to Suvarnadvipa:  Reflections on the  Chola
              Naval  Expeditions  to  Southeast  Asia,  Hermann  Kulke...et  al,  eds.
              (Singapore: Institute of Southeast Asian Studies, 2009), 278-279.
                       2
                         Hiram Woodward, “Studies in the Art of Central Siam 950-
              1350 A.D.,” (Ph.D. dissertation, Yale University, 1975), 26.
                       3
                          George  Cœdès,  Inscriptions  du  Cambodge  Tome.V  (Paris:
              E.De Boccard, 1953) 101.
                       4
                          จารึกบ้านพังพวย อ าเภอตาพระยา (เดิมคืออ าเภออรัญประเทศ)
              จังหวัดสระแก้ว ระบุศักราชตรงกับ   พ.ศ. 1484 คือก่อนที่พระเจ้าราเชนทรวรมัน
              จะขึ้นครองราชย์ 3  ปี แต่จารึกอีกหลักหนึ่งคือ K.958  ก็กล่าวในท านองว่า
              พระองค์ทรงเป็นผู้ดูแลศาสนสถานของไศวนิกายมาก่อนจะขึ้นครองราชย์ ดูใน
              Hiram  Woodward,  The  Art  and  Architecture  in  Thailand  from  Prehistoric
                                               nd
              Times  through  the  Thirteenth  Century,  2   edition  (Leiden:  Boston:  Brill,
              2005), 140–141.
                       5
                          จารึกวัดมะกอก ต าบลทัพเสด็จ (เดิมเรียกต าบลโคกแวง) อ าเภอ
              ตาพระยา จังหวัดสระแก้ว อายุของจารึกอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 16
                       6
                         Ibid., 140–141.
                       7
                          แม้ว่าผู้เขียนจะมีความเห็นว่าลพบุรีคือศูนย์กลางของรัฐลวปุระ
              ซึ่งมีบทบาทร่วมสมัยกับรัฐทวารวดีทางฟากตะวันตกของลุ่มแม่น ้าเจ้าพระยา
              แต่หลักฐานทางโบราณคดีและศิลปกรรมที่พบ ณ เมืองลพบุรี (และใกล้เคียง)

              ก็แสดงให้เห็นถึงลักษณะทางวัฒนธรรมร่วมกันกับรัฐทวารวดี ซึ่งนักโบราณคดีและ
              นักประวัติศาสตร์ศิลปะก าหนดเรียกว่า วัฒนธรรมสมัยทวารวดี หรือศิลปะทวารวดี







                                          268
   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284