Page 279 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล
P. 279
เชิงอรรถบทที่ 6
1
Noboru Karashima and Y.Subbarayalu, “Appendix I Ancient
and Medieval Tamil and Sanskrit Inscriptions Relating to Southeast Asia
and China,” in Nagapattinam to Suvarnadvipa: Reflections on the Chola
Naval Expeditions to Southeast Asia, Hermann Kulke...et al, eds.
(Singapore: Institute of Southeast Asian Studies, 2009), 278-279.
2
Hiram Woodward, “Studies in the Art of Central Siam 950-
1350 A.D.,” (Ph.D. dissertation, Yale University, 1975), 26.
3
George Cœdès, Inscriptions du Cambodge Tome.V (Paris:
E.De Boccard, 1953) 101.
4
จารึกบ้านพังพวย อ าเภอตาพระยา (เดิมคืออ าเภออรัญประเทศ)
จังหวัดสระแก้ว ระบุศักราชตรงกับ พ.ศ. 1484 คือก่อนที่พระเจ้าราเชนทรวรมัน
จะขึ้นครองราชย์ 3 ปี แต่จารึกอีกหลักหนึ่งคือ K.958 ก็กล่าวในท านองว่า
พระองค์ทรงเป็นผู้ดูแลศาสนสถานของไศวนิกายมาก่อนจะขึ้นครองราชย์ ดูใน
Hiram Woodward, The Art and Architecture in Thailand from Prehistoric
nd
Times through the Thirteenth Century, 2 edition (Leiden: Boston: Brill,
2005), 140–141.
5
จารึกวัดมะกอก ต าบลทัพเสด็จ (เดิมเรียกต าบลโคกแวง) อ าเภอ
ตาพระยา จังหวัดสระแก้ว อายุของจารึกอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 16
6
Ibid., 140–141.
7
แม้ว่าผู้เขียนจะมีความเห็นว่าลพบุรีคือศูนย์กลางของรัฐลวปุระ
ซึ่งมีบทบาทร่วมสมัยกับรัฐทวารวดีทางฟากตะวันตกของลุ่มแม่น ้าเจ้าพระยา
แต่หลักฐานทางโบราณคดีและศิลปกรรมที่พบ ณ เมืองลพบุรี (และใกล้เคียง)
ก็แสดงให้เห็นถึงลักษณะทางวัฒนธรรมร่วมกันกับรัฐทวารวดี ซึ่งนักโบราณคดีและ
นักประวัติศาสตร์ศิลปะก าหนดเรียกว่า วัฒนธรรมสมัยทวารวดี หรือศิลปะทวารวดี
268