Page 276 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล
P. 276
ละโว้ทยปุระ สุวรรณปุระ ศัมพูกปัฏฏนะ ชยราชปุรี ศรีชยสิงหปุรี และ
72
ศรีชยวัชรปุรี รายชื่อเหล่านี้คงจะตรงกับเมืองละโว้ (ลพบุรี) เมืองใน
จังหวัดสุพรรณบุรี (แหล่งโบราณคดีเนินทางพระ อ าเภอสามชุก) เมืองสระโก
สินารายณ์ อ าเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี เมืองราชบุรี เมืองสิงห์ จังหวัด
73
กาญจนบุรี และเมืองเพชรบุรี ตามล าดับ (แผนที่ที่ 10)
บทความที่น่าสนใจของ Hedwig Multzer O’Naghten
ได้ชี้ให้เห็นมุมมองใหม่ที่ไม่ได้พิจารณาเฉพาะประเด็นอ านาจทางการเมือง
หรือรูปแบบศิลปกรรมสมัยบายนในเขตภาคกลางและภาคตะวันตกของ
ประเทศไทยว่า พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ผู้ทรงเป็นพุทธมามกะในนิกายมหายาน
(หรือวัชรยาน) ทรงสนพระทัยพื้นที่แถบนี้เพราะเป็นดั่งศูนย์กลางของ
74
พระพุทธศาสนามาตั้งแต่สมัยทวารวดี ทั้งยังเป็นพื้นที่ราบลุ่มแม่น ้าขนาด
ใหญ่ที่เหมาะสมต่อการเพาะปลูก และยังมีทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆ คือ
75
แร่ธาตุและของป่านานาชนิด ซึ่งเป็นที่ต้องการของอาณาจักรกัมพูชา
นอกจากนี้ยังเท่ากับเป็นการจัดตั้งเมืองท่าค้าขายขึ้นในเขตลุ่มน ้าแม่กลอง
76
เพื่อสามารถติดต่อกับบ้านเมืองอื่นๆ ในอ่าวไทยหรือทะเลจีนใต้ได้อีกด้วย
หลักฐานประจักษ์ด้านการค้าระหว่างประเทศที่พบในภูมิภาค
ตะวันตกของประเทศไทย ก็คือ การค้นพบเครื่องถ้วยจีนสมัยราชวงศ์ซ่งที่
78
77
จังหวัดนครปฐม และในล าน ้าแม่กลองช่วงที่ไหลผ่านเมืองราชบุรี (ภาพที่
99) การขุดค้นที่วัดมหาธาตุวรวิหาร จังหวัดราชบุรี ยังได้พบชิ้นส่วน
เครื่องเคลือบเขมรจากแหล่งเตาในจังหวัดบุรีรัมย์และเครื่องถ้วยจีนสมัย
79
ราชวงศ์ซ่ง
ที่น่าสนใจคือ ได้พบเครื่องถ้วยจีนสมัยราชวงศ์ซ่งในเขต
เทือกเขาทางตะวันตกของจังหวัดราชบุรี ซึ่งเป็นแหล่งทรัพยากรธรรมชาติ
และแร่ดีบุก เช่น เครื่องเคลือบสีขาวจากแหล่งโบราณคดีเหมืองลุงสิงห์
ไหเนื้อแกร่งจากเตาในมณฑลฝูเจี้ยนจากแหล่งโบราณคดีเมืองแร่โลหะสิริ
265
