Page 273 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล
P. 273

ยกทัพเรือของพระเจ้าราเชนทรโจฬะที่ 1 ทั้งยังน่าสังเกตด้วยว่ากษัตริย์
              ทั้งสองพระองค์นี้มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน เห็นได้จากการที่พระเจ้าสุริย

              วรมันที่ 1 ทรงส่งราชรถที่เคยใช้ในการศึกสงครามไปถวายพระเจ้าราเชนทร
                                                                    56
              โจฬะที่ 1 เมื่อ พ.ศ. 1563 คือก่อนหน้าศักราชในจารึกศาลสูงเพียง 2 ปี
                       ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ข้างต้นชวนให้ตั้งค าถามว่า
              มีความเป็นไปได้หรือไม่ว่าการแผ่ขยายพระราชอ านาจของพระเจ้า

              สุริยวรมันที่ 1 เพื่อควบคุมดินแดนลุ่มแม่น ้าเจ้าพระยาแถบเมืองลพบุรี
              เป็นที่รับทราบหรือได้รับการสนับสนุนจากราชวงศ์โจฬะ ซึ่งมีแผน
              คล้ายกันในการจะควบคุมดินแดนคาบสมุทรภาคใต้ แหลมมลายู และ
              เกาะสุมาตรา ซึ่งอยู่ในขอบข่ายการค้าของศรีวิชัย ?

                       ในสมัยของพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 นั้นมีกิจกรรมทางเศรษฐกิจ
              ขนาดใหญ่เกิดขึ้นหลายประการ พระองค์อาจทรงริเริ่มให้มีการขุดอ่างเก็บน ้า
              ขนาดมหึมาของเมืองพระนคร (Angkor) คือ บารายตะวันตก (West Baray)
              ซึ่งประโยชน์ส่วนหนึ่งก็เพื่อจัดการน ้าส าหรับการเพาะปลูกข้าวในเขต
                                    57
              เมืองหลวงของอาณาจักร  ในระยะนี้ยังเกิดแหล่งอุตสาหกรรมผลิต
              เครื่องถ้วยหรือ “เครื่องเคลือบเขมร” ขึ้นในเขตจังหวัดบุรีรัมย์และที่จังหวัด
              บันเตีย เมียนเจย (Banteay Meanchey) ทางตะวันตกของประเทศกัมพูชา
              อุตสาหกรรมนี้เกิดขึ้นมาก่อนแล้วตั้งแต่ช่วงราวพุทธศตวรรษที่ 15
                                                           58
              แต่ขณะนั้นก็มีแหล่งผลิตเฉพาะในเขตเมืองพระนครเท่านั้น
                       น่าสังเกตอีกด้วยว่าในสมัยพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1  มีชุมชนเมือง
              ประเภท “ปุระ” (pura) มากถึง 47  แห่ง โดยปุระ 20  แห่งเพิ่งก่อตั้งขึ้นใน

              รัชกาลนี้เอง แสดงว่ามีการพัฒนาหรือจัดการพื้นที่เพื่อให้เกิดประโยชน์ทาง
                                                                       59
              เศรษฐกิจของชุมชนและอาณาจักรมากยิ่งขึ้นกว่าในรัชกาลก่อนๆ
              เพราะเศรษฐกิจหลักของอาณาจักรกัมพูชาโบราณนั้นพึ่งพาการเกษตรกรรม
                                                60
              เพาะปลูกข้าวที่ต้องอาศัยแรงงานในการผลิต





                                          262
   268   269   270   271   272   273   274   275   276   277   278