Page 69 - วิศวกรรมสาร ปีที่ 75 ฉบับที่ 1 มาราคม - มีนาคม 2565
P. 69

ตอนที่ 6 ค�าถามคาใจ น�้ามันรั่ว ทะเลไทย


                  อย่างไรก็ดีหยดน�้ามันดิบทั้งที่แขวนลอยในน�้า ละลายในน�้า  ของชาวประมงที่อาจได้รับผลกระทบ ที่ส�าคัญคือการวางแผนและ
                และที่จมลงสู่ท้องทะเลมีหลากหลายสารอันตรายที่เป็นองค์  การท�าข้อตกลงร่วมกับชุมชนควรด�าเนินการตั้งแต่ก่อนเกิดเหตุน�้ามัน
                ประกอบของน�้ามันดิบไม่ว่าจะเป็นโลหะหนัก ปรอท และสาร  รั่วเพื่อจะได้มีความเข้าใจในแผนเผชิญเหตุที่ตรงกัน และทราบถึง
                โพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอน (Polycyclic Aromatic  บทบาทความรับผิดชอบต่อผลกระทบที่เกิดขึ้นของแต่ละภาคส่วน
                Hydrocarbons, PAHs) ที่อาจส่งผลต่อสัตว์น�้าและสามารถ

                ปนเปื้อนสะสมในห่วงโซ่อาหาร อันนี้มีหลากหลายงานวิจัยที่  ค�าถามคาใจข้อที่ 3:
                ยืนยันชัดเจน ดังแสดงในรูปที่ 4 [6] ฉะนั้นการใช้ Dispersant   ท�าอย่างไรถึงจะดีขึ้น? ท�าอย่างไรถึงจะป้องกันปัญหาได้?
                ช่วยปกป้องการปนเปื้อนชายหาดได้ ช่วยลดความกังวลของ
                สาธารณชนได้เมื่อคราบน�้ามันหายไป แต่ผลกระทบต่อสัตว์น�้า   ตอบ: อุบัติเหตุน�้ามันรั่วไหลครั้งใหญ่ในประเทศไทย 2 ครั้งล่าสุด
                และความปลอดภัยของอาหารทะเลในพื้นที่นั้นเป็นประเด็น  เกิดจากสาเหตุเดียวกันคือท่อขนถ่ายน�้ามันช�ารุดท�าให้เกิดการรั่วไหล
                ที่ต้องท�าการประเมิน ติดตาม เฝ้าระวังอย่างต่อเนื่อง เพราะ   ด้วยเหตุนี้การใช้เทคโนโลยีในการป้องกัน ตรวจสภาพ และประเมิน

                Dispersant ไม่ได้ท�าให้น�้ามันดิบสลายหายไป แต่แปลงสภาพ  ความเสี่ยงจากการรั่วไหล และแจ้งเตือนการซ่อมบ�ารุงเชิงป้องกัน
                ปัญหาจากที่ตาเห็น เป็นที่ตาไม่เห็น แต่เข้าไปอยู่ในอาหาร  จึงเป็นสิ่งที่ส�าคัญมาก ในปัจจุบันมีหลากหลายเทคนิคเซ็นเซอร์ชั้น
                ทะเลแทน                                          สูงส�าหรับเฝ้าระวังการช�ารุดเสียหายของท่อขนส่งน�้ามันและแก๊ส
                  ในมุมมองของของผู้เขียน การที่ผู้ก่อให้เกิดมลพิษ/ผู้เผชิญเหตุ  ใต้ทะเล เช่น เทคนิค Guided waves ที่สามารถตรวจสอบผนัง
                ตัดสินใจใช้ Dispersant เพราะประเมินแล้วว่าอาจจะไม่มี  ของท่อล�าเลียงที่บางลดได้ (ดูรูปที่ 6) ท�าให้สามารถด�าเนินการซ่อม

                ทางเลือกในการจัดการที่ดีกว่าในการจัดการความเสี่ยงของตน   บ�ารุงเชิงป้องกันได้ก่อนจะเกิดการรั่วไหล นอกจากเทคนิคนี้แล้วยังมี
                คือความเสี่ยงที่น�้ามันจะขึ้นฝั่งกระทบการท่องเที่ยง กระทบ  อีกหลากหลายเทคนิคทางเลือก ไม่ว่าจะเป็นการใช้เทคนิคสนาม
                ประชาชนที่อยู่บนฝั่ง กระทบความรู้สึกถึงความรุนแรงของ  แม่เหล็ก เทคนิคไฟฟ้า คลื่นเสียง อัลตราซาวด์ หรือโซน่า [7] บทความ
                สถานการณ์ ซึ่งมีเหตุผลพอจะให้ผู้ก่อให้เกิดมลพิษ/ผู้เผชิญเหตุ  วิจัยโดย Ho และคณะ ในปี 2019 ท�าการทบทวนวรรณกรรมการ
                สามารถเลือกใช้ Dispersant ได้ แต่ควรต้องมีมาตรการติดตาม  ใช้ระบบเซ็นเซอร์ตรวจการช�ารุดรั่วไหลของท่อล�าเลียงน�้ามันใต้ดิน
                ความเสี่ยง ลดความเสี่ยง และชดเชยความเสี่ยงแก่ผู้ได้ต้องรับ  ไว้อย่างละเอียดครบถ้วน ท่านผู้สนใจสามารถหาอ่านได้เพิ่มเติมตาม
                ผลกระทบจากมาตรการดังกล่าวด้วย ซึ่งก็คือชาวประมง และ  เอกสารอ้างอิงครับ

                ระบบนิเวศนั่นเอง ควรต้องมีการวางแผนฟื้นฟูสัตว์น�้าในระบบ    นอกจากประเด็นทางเทคนิคแล้ว ในภาพรวมเชิงระบบและ
                นิเวศทางทะเลที่อาจได้รับผลกระทบ และวางแผนฟื้นฟูอาชีพ  นโยบาย ผู้เขียนเห็นว่ากฎหมายไทยยังไม่ทันสมัยและไม่ครบถ้วน






























             ที่มาของภาพ : https://www.greenpeace.org/thailand/story/22753/sprc-oil-spill-accountability-of-fossil-fuel/

                                                                                    ปีที่ 75 ฉบับที่ 1 มกราคม-มีนาคม 2565  วิศวกรรมสาร 69
   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74