Page 356 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย

ข้อมูลข้างต้นแสดงให้เห็นถึงรูปแบบและคติในการสร้างพระพิมพ์สมัยศรีวิชัยที่แตกต่าง
ไปจากวัฒนธรรมทวารวดี เพราะโดยปกติแล้วพระพิมพ์สมัยทวารวดีเป็นดินเผา มักเป็นรูป
พระพุทธเจ้าและบริวาร มีจารึกอักษรปัลลวะแสดงคาถาภาษาบาลี และมักพบตามโบราณสถาน

กลางแจ้ง ขณะที่พระพิมพ์ศิลปะศรีวิชัยเป็นดินดิบ นิยมรูปพระโพธิสัตว์ (ทั้งเพศชายและหญิง)

112
มีจารึกภาษาสันสกฤตเป็นคาถาหรือธารณีมนตร์ตามคติมหายาน โดยใช้อักษรเทวนาครีแบบ
113
อินเดียภาคเหนือซึ่งก าหนดอายุได้อยู่ในราว พ.ศ. 1450 – 1550 และมักพบตามถ ้า
ซึ่งนักวิชาการบางท่านเสนอว่าเป็นเพราะเอกสารโบราณได้กล่าวว่าพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร

114
ทรงประทับอยู่ในพระราชวังที่ขุดเข้าไปในภูเขาโปตะลา (ภาพที่ 327)

เมืองนครศรีธรรมราช อ่าวไทย

ถ ้าเสือ จ.กระบี่

กลุ่มถ ้าใน อ.ห้วยยอด

จ.ตรัง

สทิงพระ
ถ ้าเขาอกทะลุ จ.พัทลุง

ภาพที่ 327 ต าแหน่งที่ตั้งของถ ้าที่พบพระพิมพ์ดินดิบ

ในปี พ.ศ. 2555 ได้มีการค้นพบครั้งส าคัญที่ถ ้าเขานุ้ย ต าบลเขากอบ อ าเภอห้วยยอด

จังหวัดตรัง เขานุ้ยเป็นภูเขาหินปูนลูกโดดขนาดเล็ก มีถ ้าขนาดเพียง 2x3 เมตรที่ภายในบรรจุ
พระพิมพ์ดินดิบเป็นจ านวนมาก จากการขุดค้นได้พบจ านวน 500 ชิ้น (บางส่วนถูกลักลอบ

ขุดไปแล้ว) มีหลากแบบ (ภาพที่ 328) เช่น พิมพ์พระพุทธรูปประทับนั่งขัดสมาธิ ขนาบข้างด้วย
สถูปและธรรมจักร, พิมพ์พระพุทธรูปประทับนั่งห้อยพระบาท ขนาบข้างด้วยพระโพธิสัตว์ และ

เบื้องบนมีพระพุทธรูป 3 องค์, พิมพ์พระพุทธรูปนาคปรกขนาบข้างด้วยพระโพธิสัตว์ และ
เบื้องบนมีพระพุทธรูป 3 องค์, พิมพ์พระพุทธรูปหลายองค์ รวมทั้งพระพิมพ์แบบศิลปะเขมรด้วย

(ภาพที่ 329) โดยเบื้องหลังของพระพิมพ์ตามคติมหายานแบบศิลปะศรีวิชัยยังมีจารึกคาถา

350