Page 307 - พินิจด้วยรัก พิทักษ์ด้วยใจ : พัฒนาสุขภาวะเด็กไทย ด้วยการวิจัยเชิงปฏิบัติการ
P. 307

พฤติกรรมดังกล่�วนั้นจะทำ�ให้ตนเองได้รับผลลัพธ์ต�มที่ค�ดหวังอย่�งแน่นอน

        ย่อมทำ�ให้บุคคลมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติพฤติกรรมดังกล่�วสูงต�มม� (Bandura, 1997)


        การสร้างเสริมสมรรถนะแห่งตน
                ก�รสร้�งเสริมก�รรับรู้สมรรถนะแห่งตน Bandura ได้กล่�วถึง 4 แหล่ง
        ของก�รสร้�งเสริมก�รรับรู้สมรรถนะแห่งตนดังนี้ (Bandura, 1997)
                1)  ก�รมีประสบก�รณ์ที่ประสบคว�มสำ�เร็จด้วยตนเอง (Enactive Mastery

        experience) เชื่อว่�เป็นวิธีก�รที่ส่งเสริมก�รรับรู้สมรรถนะแห่งตนได้ดีที่สุด
        เนื่องจ�กบุคลได้เรียนรู้และรับรู้ถึงคว�มส�ม�รถของตนเองจ�กประสบก�รณ์
        โดยตรง ซึ่งคว�มสำ�เร็จในก�รปฏิบัติพฤติกรรมที่ผ่�นม� ทำ�ให้บุคคลเกิดก�รรับรู้
        และเกิดคว�มเชื่อมั่นว่�ห�กต้องกระทำ�พฤติกรรมดังกล่�วอีกครั้ง ตนเองจะ
        ส�ม�รถทำ�ได้เหมือนในครั้งที่ผ่�นม�
                2)  ก�รเห็นประสบก�รณ์ของผู้อื่น (Vicarious experience) ก�รสังเกต
        ประสบก�รณ์คว�มสำ�เร็จจ�กบุคคลอื่นหรือก�รใช้ตัวแบบ (Modeling) ซึ่งแบ่งออก

        เป็น 2 ตัวแบบคือ 1.ตัวแบบที่มีชีวิต (Live model)เช่น เพื่อน คนในครอบครัว หรือ
        บุคคลที่เย�วชนส�ม�รถสร้�งปฏิสัมพันธ์ได้ 2.ตัวแบบเชิงสัญญ�ลักษณ์ (Symbol
        model) เช่นตัวแบบในสื่อต่�งๆเช่น วีดีโอ ภ�พ เสียง เป็นต้น
                3)  ก�รใช้คำ�พูดชักจูง (Verbal persuasion) ใช้ก�รกล่�วชักจูงให้บุคคล
        เชื่อว่�ตนเองเป็นคนมีคว�มส�ม�รถ เพื่อให้เกิดคว�มเชื่อมั่นในก�รปฏิบัติพฤติกรรม

        ต�มม� แต่ควรใช้ร่วมกับก�รส่งเสริมสรรถนะแห่งตนในแหล่งอื่นๆ เนื่องจ�กก�รใช้
        คำ�พูดชักจูงเพียงอย่�งเดียวมีประสิทธิภ�พน้อย
                4)  สภ�วะท�งร่�งก�ยและท�งอ�รมณ์ (Physiological and effective
        states) ก�รมีสภ�วะท�งด้�นร่�งก�ยและอ�มณ์ที่มีคว�มพร้อมในก�รรับรู้
        สมรรถนะแห่งตน โดยก�รส่งเสริมให้บุคคลมีคว�มพร้อมของร่�งก�ยและจิตใจเช่น
        คว�มพร้อมท�งร่�งก�ย ก�รลดคว�มตึงเครียด คว�มกังวลและมีคว�มผ่อนคล�ย










       306   พินิจด้วยรัก พิทักษ์ด้วยใจ:พัฒนาสุขภาวะเด็กไทยด้วยการวิจัยเชิงปฏิบัติการ
             Consider with Love, Protect with Heart: Health Development among Youth via Participation Action Research
   302   303   304   305   306   307   308   309   310   311   312