Page 20 - ข่าวเนติบัณฑิตยสภา เดือนเมษายน ๒๕๖๗ ปีที่ ๓๗ ฉบับที่ ๔๑๗
P. 20
เที่นำ�าสะอาดลงบันม้อ โดยเหล่าคนหนุ่มสาวจะรดนำ�า ในอด่ติกรมส่งเสริมวัฒนธิรรม กระที่รวง
ที่่�ผู้สมดอกไม้และเคร้�องหอมไว้ที่่�ม้อหลังจากนั�นก็จะมอบั วัฒนธิรรม ได้ม่การประกาศัให้ประเพณ่สงกรานติ์
พวงมาลัยดอกไม้เล็ก ๆ ประเพณ่สงกรานติ์ถ้อเป็น ข่ึ�นบััญชั่มรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรมข่องชัาติิ
วัฒนธิรรมเก่�ยวกับัศัาสนาพุที่ธิมาเป็นระยะเวลายาวนาน เม้�อปี ๒๕๕๔ สาข่าแนวปฏิิบััติิที่างสังคม พิธิ่กรรม
และเป็นศัูนย์กลางชั่วิติข่องชัุมชันในประเที่ศัไที่ยจะเห็นได้ ประเพณ่ และเที่ศักาล (ประเภที่ งานเที่ศักาล) ติ่อมา
จากการม่คนมากมายรวมติัวกันในวัดที่ำาความสะอาด ได้ม่การประกาศัใชั้ พระราชับััญญัติิส่งเสริมและรักษา
พ้�นที่่�ส่วนกลางและติกแติ่งด้วยงานหัติถกรรมที่้องถิ�น มรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรม พ.ศั. ๒๕๕๙ ในวันที่่�
แบับัดั�งเดิมรวมไปถึงเคร้�องประดับัติ่าง ๆ ที่่�เหล่าคนที่่�ไป ๒ ม่นาคม ๒๕๕๙ ได้กำาหนดถึงมรดกภูมิปัญญาที่าง
เย่�ยมชัมที่่�วัดก็ได้นำาติิดติัวไปเพ้�อประดับัติกแติ่งสถานที่่� วัฒนธิรรมที่่�ได้ข่ึ�นบััญชั่เป็นรายการมรดกภูมิปัญญา
ในระหว่างที่่�อยู่ในวัดนั�นก็จะม่การที่ำาบัุญถวายสิ�งติ่าง ๆ ที่างวัฒนธิรรมข่องชัาติิไว้ก่อนปี พ.ศั ๒๕๕๙ ไว้ว่า
ให้แด่พระภิกษุแล้วก็สรงนำ�าพระพุที่ธิรูป หลาย ๆ คนก็จะ “ให้บัรรดามรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรมที่่�กระที่รวง
นำาที่รายมาเที่ไว้ในบัริเวณวัด แล้วม่การติกแติ่งปั�นเป็น วัฒนธิรรมได้ประกาศัข่ึ�นที่ะเบั่ยนมรดกภูมิปัญญาที่าง
รูปติ่าง ๆ เชั่น เจด่ย์ หลังจากนั�นก็ถวายให้แด่วัดไป เพ้�อนำา วัฒนธิรรมไว้อยู่ในวันก่อนวันที่่�พระราชับััญญัติิน่�ใชั้บัังคับั
ที่รายไปก่อสร้างสิ�งติ่าง ๆ ในวัดติ่อไป ม่บัางครอบัครัวก็ได้ เป็นมรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรมที่่�ได้ข่ึ�นบััญชั่มรดก
นำาอัฐิข่องบัรรพบัุรุษมาที่ำาบัุญเพ้�ออุที่ิศัส่วนกุศัล โดยจะม่ ภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรมติามพระราชับััญญัติิน่�”
(๓)
พระภิกษุคอยสวดที่ำาพิธิ่ที่างศัาสนาให้ และข่ณะเด่ยวกัน ที่ำาให้ “ประเพณ่สงกรานติ์” ที่่�ได้ม่การข่ึ�นบััญชั่
ก็จะม่คนบัางกลุ่มที่่�ม่ฝ้ีม้อในการที่ำาอาหารจะมาร่วมกัน รายการมรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรมข่องชัาติิเม้�อปี
ปรุงอาหารซึ่ึ�งเป็นอาหารพิเศัษเฉพาะที่้องถิ�นอันเป็น ๒๕๕๔ นั�น ถ้อว่าเป็นมรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรม
การร่วมกันข่องชัุมชันเพ้�อจะแจกจ่ายให้กับัเพ้�อนบั้านและ ที่่�ได้ข่ึ�นบััญชั่มรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรมติาม
ถวายพระภิกษุหลังจากนั�นจะม่การนำาพระพุที่ธิรูปองค์ใหญ่ พระราชับััญญัติิน่�โดยผู้ลข่องกฎหมายที่ันที่่ หากเม้�อ
ออกมาโดยม่การชั่วยกันรดนำ�าพระพุที่ธิรูปองค์นั�น เที่่ยบั “ประเพณ่สงกรานติ์” ติามพระราชับััญญัติิส่งเสริม
ที่่�นำาออกมาจากวัดเพ้�อให้ประชัาชันสรงนำ�าพระพุที่ธิรูป และรักษามรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรม พ.ศั. ๒๕๕๙
และประชัาชันก็จะม่การสาดนำ�ากันด้วยสนุกสนาน คำาว่า “มรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรม” หมายความว่า
เม้�อถึงเวลาเย็นก็จะม่งานเฉลิมฉลองในแติ่ละชัุมชันและ ความรู้ การแสดงออก การประพฤติิปฏิิบััติิหร้อที่ักษะ
ที่ั�วประเที่ศัไที่ยแติ่ละงานก็จะม่ส่สันสวยงามม่ที่ั�งละคร ที่างวัฒนธิรรมที่่�แสดงออกผู้่านบัุคคล เคร้�องม้อ
พ้�นบั้านและวัฒนธิรรมการแสดง บัางพ้�นที่่�ก็จะม่การ หร้อวัติถุ ซึ่ึ�งบัุคคล กลุ่มบัุคคล หร้อชัุมชันยอมรับัและ
แติ่งกายด้วยชัุดโบัราณและที่ำาการร่ายรำาติามลานกว้าง รู้สึกเป็นเจ้าข่องร่วมกัน และม่การส้บัที่อดกันมาจาก
หร้อที่้องถนน บัางพ้�นที่่�ก็จะม่การปิดถนนเพ้�อฉลอง คนรุ่นหนึ�งไปยังคนอ่กรุ่นหนึ�งโดยอาจม่การปรับัเปล่�ยน
(๔)
สงกรานติ์ที่ำาให้บันถนนเติ็มไปด้วยชั่วิติชั่วา โดยปกติิ เพ้�อติอบัสนองติ่อสภาพแวดล้อมข่องติน จากคำานิยาม
การสาดนำ�าในชั่วงน่�ทีุ่กคนจะเข่้าใจจึงไม่ม่การขุ่่นเค้องกัน ดังกล่าวจะเห็นได้ว่ามรดกภูมิปัญญาที่างวัฒนธิรรม
ประเพณ่สงกรานติ์ในประเที่ศัไที่ยจึงม่การ ค้อ ผู้ลผู้ลิติในการดำาเนินชั่วิติข่องชัุมชันที่่�สร้างสรรค์ข่ึ�น
ส้บัที่อดกันอย่างยาวนานโดยการสนับัสนุนข่องรัฐบัาล ก่อให้เกิดเป็นองค์ความรู้และม่การส้บัที่อดจากรุ่นสู่รุ่น
จึงเกิดกิจกรรมมากมายในประเที่ศัไที่ย และที่่�สำาคัญชัุมชัน ที่ำาให้เกิดการพัฒนาเม้�อม่การประยุกติ์ใชั้ให้เหมาะสม
ในแติ่ละที่้องถิ�นติ่างชั่วยกันเป็นอย่างด่ในการจัดเที่ศักาลน่� กับับัริบัที่ข่องสังคมที่่�เปล่�ยนแปลงไป แติ่ยังคงอัติลักษณ์
สงกรานติ์จึงเป็นเอกลักษณ์ข่องประเที่ศัไที่ยอย่างแที่้จริง จึงเกิดความเคารพและอนุรักษ์วัฒนธิรรมนั�นติ่อไป
แม้ว่าประเที่ศัไที่ยจะม่การเปล่�ยนแปลงติามยุคสมัยก็ติาม จะเห็นได้ว่า “ประเพณ่สงกรานติ์” ถ้อเป็นเที่ศักาล
แติ่คนทีุ่กชั่วงวัยยังคงส้บัที่อดประเพณ่สงกรานติ์จาก ที่่�จัดข่ึ�นโดยชัุมชันชัาวไที่ยพุที่ธิที่่�ม่การแสดงออกถึง
บัรรพบัุรุษ จากรุ่นสู่รุ่น ประเพณ่สงกรานติ์ข่องประเที่ศัไที่ย วิถ่ชั่วิติข่องคนไที่ยในทีุ่กภูมิภาคที่่�ม่ความหลากหลาย
จึงเป็นวัฒนธิรรมที่่�ม่ชั้�อเส่ยงในระดับัโลก และเป็นเที่ศักาล ด้านวัฒนธิรรม ที่่�ม่การส้บัที่อดกันมาจากคนรุ่นหนึ�งไปยัง
ที่่�ได้รับัการยอมรับัจากผูู้้คนที่ั�วโลกเชั่นกัน และน่�ค้อ คนอ่กรุ่นหนึ�งที่ั�งในระดับัที่้องถิ�น และในระดับัชัาติิ โดยม่
ประเพณ่ปีใหม่ไที่ย การพัฒนามาอย่างยาวนาน ดังนั�น “ประเพณ่สงกรานติ์”
(๓) พระราชิบัญญัติส�งเสริมแลูะรักษามรด็กภูมิป็ัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศั. ๒๕๕๙, มาตรา ๒๕.
(๔) พระราชิบัญญัติส�งเสริมแลูะรักษามรด็กภูมิป็ัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศั. ๒๕๕๙, มาตรา ๓.
(๕) พระราชิบัญญัติส�งเสริมแลูะรักษามรด็กภูมิป็ัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศั. ๒๕๕๙, มาตรา ๔ (๓).
20 ข่่าวเนติิบััณฑิิติยสภา
