Page 117 - อัยการนิเทศ (หนังสือราชการของสำนักงานอัยการสูงสุด) เล่มที่ 86 พ.ศ. 2564
P. 117

คำวินิจฉัยที่     ห. ๓๙/๒๕๖๓

                เรื่อง   	        บุคคลภายนอกขอชำระหนี้แทนลูกหนี้

                กฎหมาย ระเบียบ		 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (มาตรา ๓๑๔)
                		   	            ระเบียบการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคว่าด้วยการใช้ไฟฟ้าและบริการ พ.ศ. ๒๕๖๒
                                  ข้อ ๓๒, ๓๕ และ ๓๖


                		   ตามระเบียบการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคว่าด้วยการใช้ไฟฟ้าและบริการ พ.ศ. ๒๕๖๒ ข้อ ๓๒
                กำหนดให้ผู้ครอบครองสถานที่ใช้ไฟฟ้ามีความรับผิดชอบในการชำระค่าไฟฟ้าร่วมกับผู้ใช้ไฟฟ้า
                และกำหนดให้ผู้ใช้ไฟฟ้าและ/หรือผู้ครอบครองสถานที่ใช้ไฟฟ้าจะต้องรับผิดชอบดูแล
                บำรุงรักษาอุปกรณ์ไฟฟ้าภายในของผู้ใช้ไฟฟ้าให้อยู่ในสภาพที่ปลอดภัยตลอดเวลา รวมถึง
                มีหน้าที่ต้องติดตั้งหรือเปลี่ยนฟิวส์เครื่องตัดตอน หรือเครื่องป้องกันอื่น ให้มีขนาดไม่เกินกว่าที่

                การไฟฟ้าส่วนภูมิภาคกำหนด ตามระเบียบดังกล่าว ข้อ ๓๕ และข้อ ๓๖ เมื่อบริษัท อ. ผู้เช่า
                ซึ่งเป็นผู้ครอบครองสถานที่ใช้ไฟฟ้าและเป็นผู้ชำระค่าไฟฟ้ามาโดยตลอด  จึงถือว่าเป็น
                บุคคลภายนอกผู้มีส่วนได้เสียด้วยในการชำระหนี้วางเงินค้ำประกันการชำระค่าไฟฟ้า
                ตามสัญญาซื้อขายไฟฟ้าและเป็นกรณีสภาพแห่งหนี้เปิดช่องให้ชำระหนี้แทนได้  ดังนั้น
                ผู้ครอบครองสถานที่ใช้ไฟฟ้าสามารถเข้าชำระหนี้แทนโดยการวางหลักประกันการใช้ไฟฟ้าแทน

                ผู้ใช้ไฟฟ้าลูกหนี้ตามสัญญาซื้อขายไฟฟ้าได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
                มาตรา ๓๑๔ วรรคหนึ่ง

                ข้อเท็จจริงและข้อหารือ
                      การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค (กฟภ.) ได้ทำสัญญาซื้อขายไฟฟ้ากับ บริษัท ธ. (ผู้ขอใช้ไฟฟ้า)
                โดยตกลงกันว่า ผู้ขอใช้ไฟฟ้าจะต้องวางหลักประกันการใช้ไฟฟ้าเป็นจำนวนเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท

                ให้กับ กฟภ. มิฉะนั้น กฟภ. สามารถงดจ่ายกระแสไฟฟ้าได้ ซึ่งผู้ขอใช้ไฟฟ้าได้นำหนังสือค้ำประกัน
                ของธนาคารมาวางไว้กับ กฟภ. ต่อมาผู้ขอใช้ไฟฟ้าได้นำสถานที่ใช้ไฟฟ้าไปให้ บริษัท อ. (ผู้เช่า)
                เช่าทำกิจการคลับเฮ้าส์โดยผู้เช่าเป็นผู้ชำระค่าไฟฟ้า และผู้ขอใช้ไฟฟ้าได้ต่ออายุหนังสือค้ำประกัน
                ของธนาคารมาโดยตลอด ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๕๖๑ ผู้ขอใช้ไฟฟ้าได้ยื่นฟ้องขับไล่และเรียกค่าเสียหาย
                จากผู้เช่าที่ศาลจังหวัด ป. ซึ่งคดีอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล ในระหว่างนี้หลักประกันการใช้ไฟฟ้า

                ที่ผู้ขอใช้ไฟฟ้าได้นำมาวางไว้กับ กฟภ. ได้หมดอายุลงเมื่อวันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๖๒ ผู้ขอใช้ไฟฟ้า
                กลับเพิกเฉยไม่นำหลักประกันการใช้ไฟฟ้ามาวางตามสัญญาซื้อขายไฟฟ้า  แต่บริษัท อ. ผู้เช่า
                มีความประสงค์จะวางหลักประกันดังกล่าวแทนผู้ขอใช้ไฟฟ้า ซึ่ง กฟภ. พิจารณาแล้วเห็นว่า บริษัท อ.
                ผู้เช่าสถานที่ที่ใช้ไฟฟ้าสามารถนำหลักประกันการใช้ไฟฟ้าเป็นเงินจำนวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท มาวางไว้กับ
                กฟภ. แทนผู้ขอใช้ไฟฟ้าได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๓๑๔ วรรคแรก กฟภ.
                จึงขอหารือว่า ความเห็นของ กฟภ. ถูกต้องหรือไม่







                                                             อัยการนิเทศ เล่มที่ ๘๖ พ.ศ. ๒๕๖๔  107
   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122