Page 180 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 180

คือส่วนปากเป็นครุฑ (พาหนะพระวิษณุ) ปีกเป็นหงส์ (พาหนะพระพรหม) มีหูและเขาแบบโค
                       (พาหนะพระศิวะ) ดังนั้นอาจเป็นแนวคิดที่ท าขึ้นเพื่อแสดงว่าพุทธศาสนามีอ านาจยิ่งใหญ่กว่า
                                         9
                       ศาสนาพราหมณ์ก็ได้  (ภาพที่ 141)















                                       ภาพที่ 141 พระพุทธรูปประทับเหนือพนัสบดี
                                              พบที่อ าเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี
                         (ที่มา: ฐานข้อมูลภาพ ศาสตราจารย์ หม่อมเจ้าสุภัทรดิศ ดิศกุล)



                              อย่างไรก็ตาม ศาสตราจารย์ช็อง บวสเซอลิเยร์ เสนอว่า ประติมากรรมเหล่านี้ไม่น่าจะ

                       หมายถึงปางเสด็จลงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพราะในคัมภีร์และภาพสลักตอนนี้ที่มีมาก่อนไม่
                       เคยมีรูปพาหนะแบบนี้เลย การที่ประทับเหนือพนัสบดีหรือเจ้าป่าจึงอาจสื่อว่าพระพุทธองค์ทรง

                                                             10
                       เป็นครูที่ยิ่งใหญ่เหนือสรรพสัตว์ทั้งหลายก็ได้
                              ดร.พิริยะ ไกรฤกษ์ เสนอว่า ประติมากรรมเช่นนี้น่าจะเป็นรูปพระอมิตาภะเสด็จมารับ

                       ดวงวิญญาณไปสู่แดนสุขาวดี โดยเปรียบเทียบกับศิลปะจีน รูปบุคคลนั้นคือ พระโพธิสัตว์ 2 องค์
                       ได้แก่ พระอวโลกิเตศวร และพระมหาสถามะปราบตะ ตามความเชื่อของพุทธศาสนานิกาย

                             11
                       สุขาวดี
                              ขณะที่ รองศาสตราจารย์ ดร.รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง เสนอว่า พนัสบดีเป็นสัตว์ผสมที่มี

                       มาแล้วในประเทศอินเดีย ไม่ใช่พาหนะของเทพเจ้าในศาสนาพราหมณ์ นอกจากนี้ยังมี
                       พระพุทธรูปที่ประทับเหนือครุฑ ซึ่งทั้ง 2 แบบนี้น่าจะสื่อว่าพระพุทธเจ้าเป็นเทพแห่งแสงสว่าง

                                                                 12
                       และเชิดชูฐานันดรอันสูงส่งของพระพุทธองค์ด้วย
                              น่าสังเกตว่าได้พบพระพุทธรูปแบบนี้เฉพาะในศิลปะทวารวดีเท่านั้น จึงจัดเป็น

                       โบราณวัตถุชิ้นพิเศษที่ก าหนดอายุสมัยหรือวัฒนธรรมได้ (diagnostic artifact) หลักฐาน
                       เกือบทั้งหมดพบในภาคกลางหรือภาคตะวันออก แต่ก็ได้พบที่ปราสาทพิมาย (ภาพที่ 142) และ





                                                               174
   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185