Page 68 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย

62 หม่อมเจ้า สุภัทรดิศ ดิศกุล, ประวัติศาสตร์เอเชียอาคเนย์ถึง พ.ศ. 2000, 16 ; Malleret,
L’archéologie du delta du Mékong: Tome III, 294, 304, PL.LXVI, LXXIII.

63 มยุรี วีระประเสริฐ, “คลอมท่อม แหล่งอุตสาหกรรมท าลูกปัด และเมืองท่าขนถ่ายสินค้าสมัยโบราณ
,” ใน ปัจจุบันของโบราณคดีไทย (กรุงเทพฯ: คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2528), 46.
64 Jacq-Hergoualc’h, The Malay Peninsula: Crossroad of the Maritime Silk Road (100 BC –
1300 AD), 191.
65 มยุรี วีระประเสริฐ, “คลอมท่อม แหล่งอุตสาหกรรมท าลูกปัด และเมืองท่าขนถ่ายสินค้าสมัยโบราณ
,” ใน ปัจจุบันของโบราณคดีไทย, 47 ; บุณยฤทธิ์ ฉายสุวรรณ และเรไร นัยวัฒน์, ทุ่งตึก: เมืองท่าการค้า

โบราณ, 160 – 164 ; Woodward, The Art and Architecture in Thailand from Prehistoric Times through
the Thirteenth Century, 29.
66 Wheatley, The Golden Khersonese, 265 ; Jacq-Hergoualc’h, The Malay Peninsula:
Crossroad of the Maritime Silk Road (100 BC – 1300 AD), 104, chapter7 ; Wade, “Beyond the Southern

Borders: Southeast Asia in Chinese Texts to the Ninth Century,” in Lost Kingdom: Hindu-Buddhist
Sculpture of Early Southeast Asia, 28 – 29 ; อมรา ศรีสุชาติ, ศรีวิชัยในสุวรรณทวีป, 93.
67 Wade, “Beyond the Southern Borders: Southeast Asia in Chinese Texts to the Ninth
Century,” in Lost Kingdom: Hindu-Buddhist Sculpture of Early Southeast Asia, 29.
68 Wheatley, The Golden Khersonese, 253.
69 Ibid., 15, 116 ; ขุนศิริวัฒนอาณาทร, เมืองทองหรือสุวรรณภูมิ (มปป, 2514. พิมพ์เป็นบรรณาการ

ในงานพระราชทานเพลิงศพ ขุนศิริวัฒนอาณาทร (ผล ศิริวัฒนกุล) ณ เมรุวัดเทพสิรินทราวาส วันเสาร์ที่ 31
กรกฎาคม 2514), 51.
70 Wheatley, The Golden Khersonese, 116 – 117. ขุนศิริวัฒนอาณาทร แปลข้อความนี้ว่า
“แว่นแคว้นกิมหลินนั้น เรียกอีกอย่างหนึ่งว่ากิมตั๋ง หนทางไกลจากฟูหน ากว่า 2,000 ลี้ แว่นแคว้นนี้มีแร่เงิน
พลเมืองมากและชอบจับช้าง เมื่อจับได้เป็นๆ ก็ใช้เป็นพาหนะ ครั้นช้างตายก็ถอดเอางา” ดูใน ขุนศิริวัฒน

อาณาทร, เมืองทองหรือสุวรรณภูมิ, 51 – 52. ขณะที่ ธนิต อยู่โพธิ์ แปลข้อความนี้ว่า “เลยฟูนาน (ไปทาง
ตะวันตก) 2,000 ลี้ หรือกว่า เป็นประเทศจินหลิน ซึ่งมีบ่อเงิน ประเทศนั้นมีประชาชนหนาแน่นเป็นอันดี
ชาวเมืองชอบจับช้างใหญ่ๆ จับมาทั้งเป็นๆ เมื่อช้างเหล่านั้นตายลง เขาจะถอดเอางามัน” ดูใน ธนิต อยู่โพธิ์,
“สุวัณณภูมิ,” ใน สุวรรณภูมิอยู่ที่นี่ ที่แผ่นดินสยาม, สุจิตต์ วงษ์เทศ บรรณาธิการ (กรุงเทพฯ: มติชน, 2545),
61.
71 Wheatley, The Golden Khersonese, 117.

72 Briggs, The Ancient Khmer Empire, 19.
73 Quaritch Wales, Dvaravati: The Earliest Kingdom of Siam (6 to 11 century A.D.) (London:
th
th
Bernard Quaritch, LTD., 1969), 5, 20.
74 Ibid., 6 – 7.
75 Ibid., 349.

76 ช็อง บัวเซอลีเยร์, “ทฤษฎีใหม่เกี่ยวกับสถานที่ตั้งของอาณาจักรฟูนัน,” ใน โบราณวิทยาเรื่องเมือง
อู่ทอง, เก็บความเรียงเรียงโดย หม่อมเจ้าสุภัทรดิศ ดิศกุล (พระนคร: กรมศิลปากร, 2509. พิมพ์ในงานเสด็จ
พระราชด าเนินทรงเปิดพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติอู่ทอง 13 พ.ค. 2509), 11 – 20.

62