Page 96 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 96

94
                       พ.ศ. 1192  ขณะที่บทควำมเรื่อง “ข้อมูลจำกเอกสำรของเอเชียตะวันออกเพื่อกำรศึกษำเรื่อง
                       ทวำรวดี” (East Asian Historical Source for Dvaravati Studies) ของทัทซูโร ยำมำโมโต
                                                                                                 95
                       (Tatsuro Yamamoto) ผู้แปลสำรำนุกรมทงเตี่ยนจำกภำษำจีนมำเป็นภำษำอังกฤษ  ระบุว่ำ
                       โถวเหอส่งบรรณำกำรไปจีนเฉพำะในรัชสมัยขององค์จักรพรรดิถังไท่จง 3 ครั้ง คือใน พ.ศ.

                                           96
                       1181, 1183 และ 1192  (ภำพที่ 53) โดยในปีสุดท้ำยนั้นโถวเหอจัดส่งงำช้ำงและไข่มุกไปถวำย
                                                                           97
                       องค์จักรพรรดิเพื่อขอพระรำชทำนม้ำพันธุ์ดีเป็นกำรตอบแทน  หนังสือประวัติศำสตร์รำชวงศ์ถัง
                                                                                                        98
                       ฉบับใหม่ยังกล่ำวด้วยว่ำที่โถวเหอหลัวมีแรดพันธุ์ดี จนขนำนนำมว่ำ “แรดโถวเหอหลัว”
                                                                          99
                       ซึ่งหวำง กุงหวู่กล่ำวว่ำคงหมำยถึงนอแรดชั้นดีจำกทวำรวดี


















                                                   ภำพที่ 53 ภำพวำดพระจักรพรรดิถังไท่จง

                                                   (ที่มำของภำพ: http://www.theepochtimes.com/n2/
                                                   images/stories/large/2008/10/24/TangTaizong.jpg)


                              น่าสังเกตว่าศักราชที่จีนกล่าวถึงโถวเหอทั้งหมดตรงกับห้วงเวลาที่ระบุในต านาน
                       เมืองนครไชยศรี คือเมืองนครปฐมในสมัยโบราณ เพรำะในต ำนำนเมืองกล่ำวว่ำ บริเวณนี้มี

                       หมู่บ้ำนของพวกพรำหมณ์ตั้งอยู่ก่อนแล้ว พวกพรำหมณ์ได้บรรจุทะนำนทองหรือ “โทณะ” ที่เคย

                       ใช้ตวงพระบรมสำรีริกธำตุของพระพุทธเจ้ำไว้ในเรือนหิน เมื่อ พ.ศ. 1133 ต่อมำพระเจ้ำศรีสิทธิ
                                                                     100
                       ไชยพรหมเทพจึงสร้ำงนครไชยศรีขึ้นเป็นเมืองใหญ่  ต ำนำนหลำยฉบับยังกล่ำวตรงกันว่ำ
                       ใน พ.ศ. 1199 พระยำกำวัณดิศได้ทรงก่อ “พระประโทณเจดีย์” (เจดีย์กลำงเมือง) ล้อมเรือนหินที่
                                      101
                       บรรจุโทณะเอำไว้  สอดคล้องกับตัวเขียนที่ก ำกับใต้รูปพระประโทณเจดีย์ในสมุดภำพไตรภูมิ
                                                                                        102
                       สมัยกรุงศรีอยุธยำที่ระบุว่ำ พระประโทณเจดีย์สร้ำงขึ้นในปี พ.ศ. 1199 ด้วย





                                                               90
   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101