Page 97 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย
P. 97
จำกข้อมูลข้ำงต้นท ำให้สันนิษฐำนได้ว่ำโถวเหอหรือทวำรวดีที่ส่งบรรณำกำรไปจีนคงมี
ศูนย์กลำงอยู่ที่เมืองนครปฐมโบรำณ ด้วยเป็นสถำนที่ที่ค้นพบเหรียญเงินมีจำรึกศรีทวำรวดีฯ
แม้ว่ำจะมีกำรค้นพบเหรียญเงินมีจำรึกแบบนี้แล้วตำมเมืองโบรำณหลำยแห่ง แต่เมืองนครปฐมก็
มีอำณำบริเวณกว้ำงขวำงที่สุดในสมัยทวำรวดี เฉพำะในเขตคูน ้ำนั้นมีพื้นที่มำกถึง 3,809 ไร่
และนอกเมืองห่ำงออกไปทำงตะวันตกประมำณ 2 กิโลเมตร ยังเป็นที่ตั้งขององค์พระปฐมเจดีย์
(องค์เดิม) ที่มีขนำดใหญ่มำก
เมื่อไม่นำนมำนี้ศำสตรำจำรย์ โคลด ชำค (Claude Jacques) ผู้เชี่ยวชำญด้ำนกำรอ่ำน
จำรึกชำวฝรั่งเศสได้ตั้งข้อสังเกตว่ำ มีควำมเป็นไปได้หรือไม่ที่ทวำรวดีคือเมืองศรีเทพ จังหวัด
เพชรบูรณ์ ด้วยปรำกฏวัฒนธรรมกำรบูชำพระวิษณุและพระกฤษณะ (พบเทวรูปพระวิษณุและ
พระกฤษณะหลำยองค์ที่ศรีเทพ) มำกกว่ำเมืองอื่นๆ เพรำะชื่อ “ทวำรวดี” หรือ “ทวำรกำ” คือ
103
เมืองของพระกฤษณะทำงตะวันตกของอินเดีย แต่นอกเหนือจำกที่เรำจะไม่พบเหรียญเงินมี
จำรึกศรีทวำรวดีฯ ที่เมืองศรีเทพแล้ว ต ำนำนเกี่ยวกับพระกฤษณะนี้ยังเกี่ยวข้องกับต ำนำนเมือง
นครไชยศรีหรือนครปฐมโบรำณด้วย เพรำะต ำนำนที่รู้จักกันดีอีกเรื่องหนึ่งของเมืองนครปฐมคือ
“พระยำกง – พระยำพำน” ซึ่งสัมพันธ์กับกำรสร้ำงองค์พระปฐมเจดีย์ (องค์เดิม) โดยต ำนำน
พระกฤษณะนั้นผูกพันอยู่กับกำรปรำบปรำมอสูรต่ำงๆ ที่ส ำคัญคือ “ท้ำวกังสะ” หรือ “พระยำ
104
กงส์” และยังมี “พำณำสูร” หรือ “พระเจ้ำกรุงพำณ” ซึ่งชื่อเหล่ำนี้คงเป็นต้นเค้ำของนำม
“พระยำกง” และ “พระยำพำน” (หรือพำล) ในต ำนำนของเมืองนครปฐม
105
ดังนั้นจึงอำจกล่ำวได้ว่ำ ประวัติศาสตร์ของรัฐทวารวดีซึ่งจีนบันทึกเอาไว้ในช่วง
พุทธศตวรรษที่ 12 คือช่วงเวลาเดียวกันกับ “การสร้างบ้านแปงเมืองนครไชยศรี” หรือ
106
เมืองนครปฐมในสมัยโบราณ
91
