Page 106 - รายงานวิจัยร้านยาหมอหวาน
P. 106
97
ถัดมาคือ “พลังร่วม” กุญแจความสำเร็จของงานการศึกษาพิพิธภัณฑ์ในสังคมที่เปลี่ยนแปลง”
โดย อลิซาเบธ ดูโคลส์-ออร์เซลโล เป็นสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนางานพิพิธภัณฑ์เพื่อสังคม การส่งเสริมให้
พิพิธภัณฑ์เป็นพื้นที่ทางสังคม เช่น การดึงภาคีต่าง ๆ และกลุ่มคนที่แตกต่างหลากหลายให้เข้าร่วมกิจกรรม โดยมี
โครงเรื่องว่าด้วยประเด็นทางสังคมและการนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นถึงคำถามบางประการใน
การสร้างสรรค์งานเพื่อการเปลี่ยนแปลงสังคม เช่น หนทางใดที่พิพิธภัณฑ์จะทำงานร่วมกับกลุ่มคนนอกแวดวง
พิพิธภัณฑ์ นักพัฒนาเอกชน กลุ่มชุมชน ตัวแทนงานบริหารสังคมและตัวแทนสาธารณะอื่น ๆ พิพิธภัณฑ์จะรู้จัก
ปรับใช้วัฒนธรรมองค์กรเพื่อการริเริ่มเปลี่ยนสังคมอย่างไร หรือประเด็นทางสังคมใดบ้างที่ส่งผลกระทบต่อผู้คน
และชุมชน
หนังสือเรื่อง “พิ(ศ)พิธภัณฑ์ = Museum refocused” บรรณาธิการโดย ฆัสรา ขมะวรรณ
มุกดาวิจิตร เป็นหนังสือที่รวบรวมผลงานการศึกษาจากการประชุมวิชาการ โดย สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้
แห่งชาติ โดยแบ่งประเด็นหลัก ได้แก่ การสร้างความรู้ ชาติในพิพิธภัณฑ์ พิพิธภัณฑ์กับสังคม การจัดแสดง การ
มองพิพิธภัณฑ์ในเชิงเศรษฐกิจ และความเปลี่ยนแปลงของพิพิธภัณฑ์ในบริบทต่าง ๆ โดยทฤษฎีการศึกษาคัดสรร
มีดังต่อไปนี้
“การเริ่มต้นเปลี่ยนอาคารเก่าเป็นพิพิธภัณฑ์” โดย ชาริณี อรรถจินดา เป็นการศึกษาที่แสดงให้
73
เห็นถึงทฤษฎีการเปลี่ยนอาคารเก่า ที่มีมาแต่เดิม บูรณะเป็นพิพิธภัณฑ์ โดยผู้ศึกษาอธิบายถึงวิธีการในการ
วางแผนโครงการ ซึ่งเริ่มต้นคือการประเมินอาคารเก่าในหลากหลายมุม คือการเลือกปรับเปลี่ยนเป็นพิพิธภัณฑ์
หรืออาคารสาธารณะเชิงพาณิชย์ การดูสภาพแวดล้อมในการเข้าถึงอาคาร โดยส่วนของการออกแบบพิพิธภัณฑ์
จะต้องคำนึงการรับรองผู้คนที่เข้ามาจำนวนมาก โดยใช้หลักการออกแบบอาคารสาธารณะ เช่น การสัญจรของ
ผู้เข้าชม การอำนวยความสะดวก งานระบบต่าง ๆ อย่าง ห้องน้ำ ระบบระบายน้ำ ระบบปรับอากาศและการรักษา
ความปลอดภัย ทั้งผู้ที่เข้าชมกับวัตถุจัดแสดง เป็นต้น และการใช้งานแบบสาธารณะเป็นการเพิ่มความเสี่ยงต่อการ
เกิดความเสียหายต่อสถาปัตยกรรม ซึ่งหมายถึงการใช้เงินทุนในการปรับปรุงกับการบูรณะและการหารายได้ใน
อนาคตเพื่อมาบำรุงอาคาร
นอกจากนี้ผู้ศึกษาได้จัดแบ่งประเภทของการเล่าเรื่องของพิพิธภัณฑ์จากอาคารเก่า ได้แก่
พิพิธภัณฑ์ที่แสดงเรื่องราวของอาคารนั้นเอง โดยมีองค์ประกอบที่อาคารคงความแท้และวัตถุจัดแสดงอาจเพียงพอ
ต่อการนำเสนอ เช่น พิพิธภัณฑ์ชาวบางกอก ที่บอกเล่าเรื่องราววิถีชีวิตประจำวันของเจ้าของบ้านในช่วงสมัยหนึ่ง
73 หมายถึง อาคารสถาปัตยกรรมที่มีคุณค่าทั้งในด้านกายภาพและประวัติศาสตร์ รวมไปถึงมิติคุณค่าทางจิตใจของกลุ่ม
คนที่เกี่ยวข้องกับอาคารสถาปัตยกรรมแบบดังกล่าว
