Page 172 - ทวารวดี ประตูสู่การค้าบนเส้นทางสายไหมทางทะเล
P. 172
ถังเกาจง พระภิกษุอี้จิงได้เดินทางจาริกโดยอาศัยเรือของพ่อค้าชาวเปอร์เซีย
แล่นออกจากเมืองท่ากว่างโจว (โดยอาศัยลมมรสุม) ล่องมายังเอเชีย
ตะวันออกเฉียงใต้ ใช้เวลาประมาณ 20 วันจึงได้มาถึง “ศรีวิชัย” พระอี้จิง
แวะพักที่ศรีวิชัยเป็นเวลา 6 เดือน เพื่อศึกษาไวยากรณ์สันสกฤต
ก่อนเดินทางต่อไปยังโมโลยู (พักอยู่ 2 เดือน) และเคียขะ แล้วจึงขึ้นเรือของ
พระราชามุ่งหน้าไปยังหมู่เกาะคนเปลือย และเดินทางไปทางตะวันตก
132
เฉียงเหนืออีกครึ่งเดือนจึงถึงเมืองท่าตามรลิปติของประเทศอินเดีย ทั้งนี้
เมื่อท่านเดินทางกลับประเทศจีนใน พ.ศ. 1228 ก็ได้มาแวะพักที่ศรีวิชัยอีก
ข้อความตอนหนึ่งที่พระอี้จิงบันทึกไว้เกี่ยวกับศรีวิชัย คือ
"บรรดาพระราชาหลายพระองค์และผู้น า
ของเกาะต่างๆ ในดินแดนทะเลใต้ (หนานไห่) นับถือ
บูชาและเชื่อในพระพุทธศาสนา และจิตใจของเขา
เหล่านั้นก็สั่งสมไปด้วยการกระท าความดี ในเมืองที่มี
ก าแพง ป้อมปราการ อย่างเช่น โฝชี่ (ศรีวิชัย)
มีพระภิกษุในพระพุทธศาสนามากกว่า 1,000 รูป ซึ่งมี
จิตใจน้อมน าไปสู่การเรียนรู้และปฏิบัติดีชอบในธรรมะ
เขาได้ตรวจสอบและศึกษาทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่
เฉกเช่นเดียวกับที่มีอยู่ในมัชฌิมประเทศ (อินเดีย)
หลักธรรมวินัยและพิธีกรรมก็มิได้แตกต่างกัน
หากพระภิกษุจีนปรารถนาจะไปยังตะวันตกเพื่อสดับ
และอ่านพระธรรมที่เป็นต้นเค้าแห่งพระพุทธศาสนา
เขาก็สมควรอยู่ที่นี่ 1 หรือ 2 เดือน เพื่อฝึกฝนและให้
แม่นย าในพระธรรมวินัยอย่างพอสมควรเสียก่อน จึงจะ
133
ค่อยไปสู่อินเดีย"
161
