Page 52 - วิชาการพยาบาลสาธารณภัยเล่มที่ 1 : สถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย
P. 52

เสียหายอันเกิดจากภัย ซึ่งปัจจัยเหล่านี้มีอยู่ในชุมชนหรือสังคมมานานก่อนเกิดสาธารณภัยและอาจเป็นปัจจัยที่
               ท าให้ผลกระทบของภัยมีความรุนแรงมากขึ้น แบ่งเป็น 3 ประเภท ได้แก่ ความเปราะบางทางกายภาพ ความ

               เปราะบางเชิงสังคม และโครงสร้างทางสังคม และความเปราะบางทางทัศนคติและแรงจูงใจ
                      - ศักยภาพ (capacity) คือ ความรู้ ความช านาญ หรือทรัพยากรต่าง ๆ ที่อยู่ในความครอบครองของ
               ประชาชน ชุมชน หรือสังคมหนึ่ง ๆ ซึ่งมีคุณลักษณะเชิงบวกสามารถพัฒนา เคลื่อนย้าย และเข้าถึงเพื่อน ามาใช้

               เพิ่มขีดความสามารถ (capability) ของสังคมและชุมชนในการบริหารจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย
                      - กลุ่มเปราะบาง (vulnerable group) หมายถึง กลุ่มบุคคลที่มีความสามารถจ ากัดในการเผชิญ
               เหตุการณ์สาธารณภัยซึ่งต้องการความดูแลเป็นพิเศษ เช่น เด็ก สตรีมีครรภ์ ผู้สูงอายุ บุคคลทุพพลภาพ ผู้ป่วย
               ผู้ลี้ภัย ต่างด้าว

                      - กลุ่มศักยภาพ (capacity group) หมายถึง กลุ่มคนที่มีความสามารถในการรับมือกับสถานการณ์ที่
               เกิดขึ้น เนื่องจากเป็นกลุ่มคนที่มีทักษะและความรู้ที่จะตั้งรับและเตรียมพร้อมต่อสถานการณ์
                      - การรู้รับ ปรับตัว และฟื้นคืนกลับ, รีซิเลียนส์ (resilience) หมายถึง ความสามารถของระบบชุมชน
               หรือสังคมที่มีความเสี่ยงต่อภัยในการเรียนรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงภัยของตน รู้จักเตรียมการปฏิบัติตัวเพื่อช่วยลด

               ความเสี่ยง ลดโอกาสในการได้รับผลกระทบจากภัย และเมื่อประสบกับภัยก็สามารถฟื้นตัวได้ในระยะเวลาที่
               เหมาะสม
                         ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงภัยสามารถแทนด้วยสมการแสดงความสัมพันธ์ได้ดังนี้



              ความเสี่ยงจากสาธารณภัย = ภัย (Hazard) x ความล่อแหลม (Exposure) x ความเปราะบาง(Vulnerability)

                  (Disaster Risk )                             ศักยภาพ (Capacity)


                      1.2 การลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย (Disaster Risk Reduction: DRR) เป็นแนวคิดและวิธีปฏิบัติใน

               การ ลดโอกาสที่จะได้รับผลกระทบทางลบจากสาธารณภัยผ่านการวิเคราะห์และเตรียมพร้อมเพื่อรับมือกับ
               สาธารณภัยที่อาจเกิดขึ้น ซึ่งเป็นกระบวนการเชิงรุกในการประเมินปัจจัยที่ท าให้เกิดความเสี่ยง และจัดการ
               ปัจจัยต้นเหตุเหล่านั้นก่อนเกิดภัย เช่น การลดความล่อแหลม ลดปัจจัยที่ท าให้เกิดความเปราะบาง และเพิ่ม
               ศักยภาพในการจัดการปัญหารวมถึงการป้องกันความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต เพื่อลดผลกระทบทางลบจาก

               สาธารณภัย


               2. หลักการและกรอบแนวคิดในการลดความเสี่ยงสาธารณภัย
                      2.1 กรอบความร่วมมือของโลกในการลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย
                              2.1.1 กรอบการด าเนินงานเซนไดเพื่อการลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย พ.ศ. 2558-2573

               หรือ “กรอบเซนได” (Sendai Framework for Disaster Risk Reduction 2 0 1 5 -2030: The Sendai
               Framework) คือ กรอบการบริหารจัดการความเสี่ยง ให้การรับรอง ณ เมืองเซนได ประเทศญี่ปุ่น เมื่อปี พ.ศ.
               2558 โดยยกให้เป็นพิมพ์เขียวของโลกในการลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย มีระยะเวลาด าเนินงาน 15 ปี
               มุ่งเน้นในการลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย คือ การลดความเสี่ยงที่มีอยู่เดิม และป้องกันไม่ให้เกิดความเสี่ยง

               ใหม่ เน้นมาตรการและวิธีการที่หลากหลายในการป้องกันและลดความล่อแหลม ลดความเปราะบางและเพิ่ม




               52
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57