Page 57 - วิชาการพยาบาลสาธารณภัยเล่มที่ 1 : สถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย
P. 57
ความล่อแหลมและความเปราะบางที่อาจก่อให้เกิดอันตราย โดยมีแนวทางปฏิบัติในการประเมินความเสี่ยงจาก
สาธารณภัย ดังนี้
1) ส่งเสริมและสนับสนุนให้มีกระบวนการประเมินความเสี่ยง
1.1) ประเมินสถานการณ์ปัจจุบันและข้อมูลที่มีอยู่เพื่อทราบถึงความสามารถในการ
เตรียมพร้อม
1.2) ประเมินภัยอันตราย เพื่อให้ทราบถึงความรุนแรง ประเภทของภัย และสถานที่
1.3) การประเมินความล่อแหลม เพื่อให้ทราบถึงประชาชน ทรัพย์สินที่อยู่ในพื้นที่ที่มีความเสี่ยง
1.4) การวิเคราะห์ความเปราะบาง เพื่อให้ทราบความสามารถต้านทานต่อภัยอันตราย
1.5) การวิเคราะห์ความสูญเสียและผลกระทบ เพื่อคาดคะเนความสูญเสียต่อประชาชน
ทรัพย์สิน การบริการการด ารงชีวิตและสิ่งแวดล้อมที่เกิดจากสาธารณภัย และประเมินผลกระทบต่อเศรษฐกิจ
และสังคม
1.6) การจัดท าข้อมูลสถานะความเสี่ยงและการประเมินผลเพื่อให้การจัดการความเสี่ยงจาก
สาธารณภัย เกิดความคุ้มค่าตามหลักเศรษฐศาสตร์
1.7) การวางแผนปฏิบัติการและการทบทวนกลยุทธ์ริเริ่มโครงการในการลดความเสี่ยง
2) เพิ่มศักยภาพให้ระดับท้องถิ่น อ าเภอ และจังหวัดในการประเมินความเปราะบาง และความ
ล่อแหลม
3) เพิ่มศักยภาพและปรับปรุงการประเมินความเสี่ยงจากสาธารณภัยระดับชาติ เพื่อใช้ในการ
ก าหนดนโยบาย การลดความเสี่ยง การจัดสรรงบประมาณ ออกกฎระเบียบ จัดท าแผนงาน รวมถึงจัดท าดัชนี
ความเสี่ยงและแผนที่เสี่ยงภัย
กลยุทธ์ที่ 2 พัฒนามาตรการลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย
1) แนวทางปฏิบัติในการป้องกันและลดผลกระทบ เป็นการด าเนินการเพื่อลดโอกาสที่สาธารณภัยจะ
สร้างผลกระทบต่อบุคคล ชุมชนหรือสังคม โดยไม่จ ากัดแต่เพียงการใช้โครงสร้างเพื่อป้องกันภัย เช่น การสร้าง
เขื่อนเก็บกักน้ า การสร้างระบบระบายน้ า หรือสร้างอาคารที่คงทนต่อแรงสั่นสะเทือน แต่ยังครอบคลุมถึงการ
ด าเนินงานอื่นๆ ที่ไม่ใช่โครงสร้าง เช่น การออกกฎหมายควบคุมมาตรฐานก่อสร้างอาคาร การฝึกอบรมทักษะให้
ออกแบบและก่อสร้างโครงสร้างได้มาตรฐาน
2) แนวทางปฏิบัติในการเตรียมความพร้อม เป็นการด าเนินการที่เน้นช่วงก่อนเกิดภัยเพื่อให้
ประชาชนหรือชุมชน และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมีองค์ความรู้ ขีดความสามารถ และทักษะต่าง ๆ พร้อมที่จะ
รับมือกับสาธารณภัย
2.1) การจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัยโดยอาศัยชุมชนเป็นฐานหรือการลดความเสี่ยงจาก
สาธารณภัยระดับชุมชนโดยเน้นชุมชนเป็นศูนย์กลางในการป้องกัน แก้ไข บรรเทา และฟื้นฟูความเสียหายจาก
สาธารณภัย เพื่อลดความเสี่ยงภัยของชุมชนและเพิ่มขีดความสามารถให้คนในชุมชนมีศักยภาพในการระงับ
บรรเทาภัยได้ด้วยตนเองในระดับหนึ่งก่อนที่หน่วยงานภายนอกจะให้ความช่วยเหลือ รวมทั้งสร้างภาคีเครือข่าย
ภาคประชาชนในรูปแบบอาสาสมัคร
2.2) การฝึกการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย สร้างความพร้อมและเพิ่มศักยภาพของ
หน่วยงานและบุคลากร รวมทั้งเป็นการทดสอบการประสานงานและการบูรณาการความร่วมมือ ท าให้ทราบ
57