Page 33 - อัยการนิเทศ (หนังสือราชการของสำนักงานอัยการสูงสุด) เล่มที่ 86 พ.ศ. 2564
P. 33

ยื่นงบการเงินลงวันที่ไม่ตรงกับวันลงมติอนุมัติ แต่มีรายละเอียดตรงตามที่ที่ประชุม
                มีมติ ไม่เป็นการแจ้งข้อความอันเป็นเท็จอันเป็นองค์ประกอบความผิดหรือข้อสำคัญ

                ในคดีแก่เจ้าพนักงาน
                คำชี้ขาดความเห็นแย้งที่ ๑๑๘/๒๕๖๓


                ป.อ. แจ้งข้อความอันเป็นเท็จแก่เจ้าพนักงาน (มาตรา ๑๓๗)

                


  ผู้ต้องหายื่นงบการเงินของบริษัทต่อที่ประชุม แต่มีเหตุต้องเลื่อนการประชุมออกไป
                ที่ประชุมได้อนุมัติงบการเงินซึ่งเป็นเอกสารงบการเงินฉบับเดิมในการประชุมครั้งต่อมา การที่
                ผู้ต้องหานำเอกสารงบการเงินดังกล่าวมีรายละเอียดตรงตามที่ที่ประชุมมีมติอนุมัติ  มิได้
                ถูกเปลี่ยนแปลงแก้ไขยื่นต่อกรมพัฒนาธุรกิจการค้าในภายหลัง เพียงแต่วันที่ที่ได้รับการลงมติ
                เห็นชอบไม่ถูกต้องเพราะไม่ตรงกับวันลงมติเห็นชอบจากที่ประชุม ยังฟังไม่ได้ว่าผู้ต้องหา
                แจ้งข้อความอันเป็นเท็จอันเป็นองค์ประกอบความผิดหรือข้อสำคัญในคดีแก่เจ้าพนักงานซึ่งอาจ
                ทำให้บุคคลอื่นหรือประชาชนได้รับความเสียหาย

                                       ______________________________

                     ข้อเท็จจริงได้ความว่าผู้กล่าวหาเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัท น. ตรวจสอบพบการทุจริตภายใน
                บริษัท น. ในวันที่ ๔ กันยายน ๒๕๖๐ เวลากลางวัน ผู้กล่าวหาเดินทางไปที่กรมพัฒนาธุรกิจการค้า
                กระทรวงพาณิชย์ เพื่อตรวจสอบเอกสารงบการเงินและบัญชีรายชื่อผู้ถือหุ้น พบว่าแบบนำส่ง
                งบการเงินที่กรมพัฒนาธุรกิจการค้ารับไว้เมื่อวันที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๕๙ เป็นงบการเงินรอบปีบัญชีสิ้นสุด
                วันที่ ๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๙ ที่ได้รับการอนุมัติจากที่ประชุมผู้ถือหุ้น ครั้งที่ ๑/๒๕๕๙ เมื่อวันที่

                ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๙ ไม่ตรงกับความเป็นจริง ความจริงแล้วตามรายงานการประชุมสามัญ ผู้ถือหุ้น
                ประจำปี ๒๕๕๙ ครั้งที่ ๑/๒๕๕๙ ระบุว่าไม่มีการพิจารณางบการเงินดังกล่าว แต่มีการเห็นชอบ
                อนุมัติงบดุลและงบดุลกำไรขาดทุนในการประชุมสามัญผู้ถือหุ้นประจำปี ๒๕๕๙ ครั้งที่ ๓ เมื่อ
                วันที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๕๙ ซึ่งข้อความดังกล่าวผู้ต้องหาทราบอยู่ก่อนแล้วว่าไม่ตรงกับความเป็นจริง
                แล้วยังนำข้อความอันเป็นเท็จดังกล่าวแจ้งต่อนายทะเบียนกรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์
                ทำให้ผู้กล่าวหาซึ่งเป็นผู้ถือหุ้น ผู้อื่นหรือประชาชนได้รับความเสียหาย จึงได้แจ้งความร้องทุกข์
                ให้ดำเนินคดีกับผู้ต้องหา
                     คดีมีปัญหาให้อัยการสูงสุดชี้ขาดว่า การกระทำของผู้ต้องหาเป็นความผิดฐานแจ้งข้อความ
                อันเป็นเท็จแก่เจ้าพนักงานซึ่งอาจทำให้ผู้อื่นหรือประชาชนเสียหายหรือไม่

                     อัยการสูงสุดพิจารณาแล้ว เห็นว่า คดีมีนางสาว ศ. พนักงานบัญชีของบริษัท น. ให้การ
                เป็นพยานว่าพนักงานบัญชีของบริษัท น.  ผู้ตรวจสอบบัญชีเป็นผู้จัดทำเอกสารงบการเงิน
                เสนอกรรมการบริษัท ซึ่งขณะนั้นผู้ต้องหาเป็นกรรมการผู้มีอำนาจลงชื่อรับรองข้อมูลการเงินและ
                รายงานผู้ตรวจสอบบัญชี ต่อมาได้มีการเสนอเอกสารงบการเงินของบริษัทต่อที่ประชุมสามัญผู้ถือหุ้น
                เพื่อให้ตรวจสอบในการประชุม ครั้งที่ ๑/๒๕๕๙ เมื่อวันที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๙ แต่ในวันดังกล่าว
                เกิดเหตุการณ์วุ่นวายในที่ประชุมจึงเลื่อนวันประชุมออกไป ที่ประชุมได้ลงมติอนุมัติงบการเงิน





                                                             อัยการนิเทศ เล่มที่ ๘๖ พ.ศ. ๒๕๖๔  2
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38