Page 57 - อัยการนิเทศ (หนังสือราชการของสำนักงานอัยการสูงสุด) เล่มที่ 86 พ.ศ. 2564
P. 57
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องจำเลยสำหรับข้อหามีเครื่องกระสุนปืน
ขนาด ๙ มม. ไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาต นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา โดยผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาและลงชื่อในคำพิพากษาศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกา
ในปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว ข้อเท็จจริงเบื้องต้นรับฟังได้ว่า ในวันเวลาและ
สถานที่เกิดเหตุตามฟ้อง เจ้าพนักงานตำรวจจับกุมจำเลยพร้อมอาวุธปืนและเครื่องกระสุนปืนของกลาง
ตามบัญชีของกลาง ปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยมีว่า จำเลยกระทำความผิดตามคำพิพากษา
ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ หรือไม่ จำเลยฎีกาว่า โจทก์ไม่บรรยายฟ้องว่า กระสุนปืนเล็กกล ขนาด .๒๒๓
(๕.๕๖ มม.) เป็นชนิดเจาะเกราะหรือกระสุนเพลิง ชนิดที่นายทะเบียนจะออกใบอนุญาตให้ไม่ได้
ตามกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๑ (พ.ศ. ๒๕๒๒) ข้อ ๓ จำเลยจึงไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ
มาตรา ๕๕, ๗๘ เห็นว่า ตามฟ้องข้อ ๑) โจทก์บรรยายเพียงว่า เครื่องกระสุนปืนเล็กกลของกลาง
เป็นเครื่องกระสุนปืนสามารถใช้ยิงทำอันตรายแก่ชีวิตและวัตถุได้ และเป็นเครื่องกระสุนปืน
ที่นายทะเบียนจะออกใบอนุญาตให้ไม่ได้ ตามกฎกระทรวงฉบับที่ ๑๑ (พ.ศ. ๒๕๒๒) ข้อ ๓
ออกตามความในพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. ๒๔๙o เท่านั้น โดยไม่บรรยายฟ้องให้เห็นว่า
เครื่องกระสุนปืนดังกล่าวเป็นชนิดเจาะเกราะหรือชนิดกระสุนเพลิง กรณีจึงไม่อาจฟังว่า
เครื่องกระสุนปืนของกลางเป็นชนิดที่นายทะเบียนจะออกใบอนุญาตให้ไม่ได้ตามกฎกระทรวงดังกล่าว
ดังนั้น การกระทำของจำเลยจึงไม่มีความผิดฐานมีเครื่องกระสุนปืนที่นายทะเบียนไม่อาจออก
ใบอนุญาตให้ได้ไว้ในครอบครองตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด
ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๕๕, ๗๘ ตามฟ้อง แต่อย่างไรก็ตาม
โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยมีเครื่องกระสุนปืนที่นายทะเบียนจะออกใบอนุญาตให้ไม่ได้ไว้ในครอบครอง
ย่อมรวมถึงการมีเครื่องกระสุนปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาตจากนายทะเบียนด้วย
ถือได้ว่าความผิดตามที่โจทก์ฟ้องนั้น รวมการกระทำหลายอย่าง แต่ละอย่างอาจเป็นความผิดได้
ในตัวเอง จึงไม่ใช่ความผิดที่โจทก์ไม่ประสงค์ให้ลงโทษ แม้พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน
วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๙๐ บัญญัติความผิดทั้งสองฐานไว้ใน
คนละมาตรา แต่เมื่อข้อเท็จจริงตามที่โจทก์บรรยายฟ้องฟังได้ว่า จำเลยมีเครื่องกระสุนปืนไว้
ในครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาต ศาลย่อมลงโทษจำเลยในความผิดฐานมีเครื่องกระสุนไว้
ในครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาตซึ่งมีบทลงโทษเบากว่าได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
ความอาญา มาตรา ๑๙๒ วรรคท้าย และไม่เป็นการพิพากษาเกินคำขอตามประมวลกฎหมายวิธี
พิจารณาความอาญา มาตรา ๑๙๒ วรรคหนึ่ง ปัญหานี้แม้ไม่มีคู่ความฝ่ายใดฎีกา แต่เป็นปัญหา
ข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ศาลฎีกาเห็นสมควรแก้ไขให้ถูกต้อง ตามประมวล
กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๙๕ วรรคสอง ประกอบมาตรา ๒๒๕ ฎีกาข้อนี้
ของจำเลยฟังขึ้นบางส่วน
ส่วนที่จำเลยฎีกาขอให้รอการลงโทษจำคุกนั้น เห็นว่า จำเลยมีอาวุธปืนที่ได้รับใบอนุญาตจาก
นายทะเบียนให้มีและใช้อยู่แล้วถึง ๒ กระบอก ยังมีอาวุธปืนที่ไม่ได้รับใบอนุญาตจากนายทะเบียน
อัยการนิเทศ เล่มที่ ๘๖ พ.ศ. ๒๕๖๔ 47
