Page 87 - อัยการนิเทศ (หนังสือราชการของสำนักงานอัยการสูงสุด) เล่มที่ 86 พ.ศ. 2564
P. 87
ข้อสันนิษฐานของมาตรา ๑๔๒ วรรคสี่ประกอบมาตรา ๔๓ (๒), ๑๖๐ ตรี วรรคหนึ่งแล้ว ยังต้อง
๒
ดำเนินคดีกับจำเลยในความผิดฐานไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้าพนักงานจราจรตามมาตรา ๑๔๒
วรรคสอง, ๑๕๔ (๓) และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๖๘ วรรคหนึ่ง เป็นอีกกรรมหนึ่งด้วย
๓
๔
หรือไม่ เพราะบางคดีเคยมีการวินิจฉัยข้อเท็จจริงอย่างเดียวกันนี้แตกต่างกันไปในหลายทาง
บ้างก็วินิจฉัยความผิดฐานขับรถในขณะเมาสุราตามข้อสันนิษฐานกับความผิดฐานไม่ปฏิบัติ
ตามคำสั่งของเจ้าพนักงานจราจรว่าเป็นการกระทำหลายกรรมต่างกัน บ้างก็วินิจฉัยว่าเป็นการ
กระทำกรรมเดียวกัน หรือบ้างก็วินิจฉัยว่าการฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้าพนักงานจราจร
ได้กำหนดโทษไว้ตามข้อสันนิษฐานของพระราชบัญญัติจราจรทางบกฯ แล้วว่าเป็นผู้ขับรถในขณะ
เมาสุรา จึงไม่เข้าเงื่อนไขในวรรคสองของมาตรา ๑๕๔ และไม่อาจลงโทษจำเลยในความผิดฐาน
๕
ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้าพนักงานจราจรได้อีก ประเด็นข้อกฎหมายที่กล่าวมาในตอนต้นคงเป็นที่ยุติ
ได้จากแนวคำพิพากษาศาลฎีกาฉบับที่หมายเหตุนี้ซึ่งศาลฎีกาได้วินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลย
เป็นความผิดหลายกรรมต่างกันและให้เรียงกระทงลงโทษ เหตุผลก็น่าจะเป็นเพราะว่าการฝ่าฝืนคำสั่ง
ที่ไม่ยอมให้เจ้าพนักงานจราจรทดสอบตรวจวัดปริมาณแอลกอฮอล์ตามมาตรา ๑๔๒ วรรคสอง
เป็นการทดสอบคนละขั้นตอนกับการฝ่าฝืนคำสั่งที่ไม่ยอมให้เจ้าพนักงานจราจรทดสอบตรวจวัด
มาตรา ๑๔๒ หัวหน้าเจ้าพนักงานจราจร หรือเจ้าพนักงานจราจร มีอำนาจสั่งให้ผู้ขับขี่หยุดรถในเมื่อ
(๑) รถนั้นมีสภาพไม่ถูกต้องตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๖
(๒) เห็นว่าผู้ขับขี่หรือบุคคลใดในรถนั้นได้ฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัตินี้หรือกฎหมาย
อันเกี่ยวกับรถนั้น ๆ
ในกรณีที่มีพฤติการณ์อันควรเชื่อว่าผู้ขับขี่ฝ่าฝืนมาตรา ๔๓ (๑) หรือ(๒) ให้หัวหน้าเจ้าพนักงานจราจร พนักงานสอบสวน หรือ
เจ้าพนักงานจราจร สั่งให้มีการทดสอบผู้ขับขี่ดังกล่าวว่าหย่อนความสามารถในอันที่จะขับหรือเมาสุราหรือของเมาอย่างอื่นหรือไม่
ในกรณีที่ผู้ขับขี่ตามวรรคสองไม่ยอมให้ทดสอบ ให้หัวหน้าเจ้าพนักงานจราจร พนักงานสอบสวน หรือเจ้าพนักงานจราจร
มีอำนาจกักตัวผู้นั้นไว้ดำเนินการทดสอบได้ภายในระยะเวลาเท่าที่จำเป็นแห่งกรณีเพื่อให้การทดสอบเสร็จสิ้นไปโดยเร็ว หากผู้นั้น
ยอมให้ทดสอบและผลการทดสอบปรากฏว่าไม่ได้ฝ่าฝืนมาตรา ๔๓ (๑) หรือ (๒) ก็ให้ปล่อยตัวไปทันที
ในกรณีที่มีพฤติการณ์อันควรเชื่อว่าผู้ขับขี่ขับรถในขณะเมาสุราหรือของเมาอย่างอื่น หากผู้นั้นยังไม่ยอมให้ทดสอบ
ตามวรรคสามโดยไม่มีเหตุอันสมควร ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าผู้นั้นฝ่าฝืนมาตรา ๔๓ (๒)
การทดสอบตามมาตรานี้ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กำหนดในกฎกระทรวง
มาตรา ๑๕๔ ผู้ใด
(๑) ...
(๒) ...
(๓) ฝ่าฝืนคำสั่งหัวหน้าเจ้าพนักงานจราจร พนักงานสอบสวน หรือเจ้าพนักงานจราจรตามมาตรา ๑๔๒ วรรคสอง หรือ
(๔) ...
ถ้าไม่เป็นความผิดที่กำหนดโทษไว้แล้วในพระราชบัญญัตินี้ ต้องระวางโทษปรับครั้งละไม่เกินหนึ่งพันบาท
มาตรา ๑๖๐ ตรี ผู้ใดฝ่าฝืนมาตรา ๔๓ (๒) ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปีหรือปรับตั้งแต่ห้าพันบาทถึงสองหมื่นบาท
หรือทั้งจำทั้งปรับ และให้ศาลสั่งพักใช้ใบอนุญาตขับขี่ของผู้นั้นมีกำหนดไม่น้อยกว่าหกเดือน หรือเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่
...
๒ อ้างแล้ว เชิงอรรถที่ ๑
๓ อ้างแล้ว เชิงอรรถที่ ๑
๔ ประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา ๓๖๘ ผู้ใดทราบคำสั่งของเจ้าพนักงานซึ่งสั่งการตามอำนาจที่มีกฎหมายให้ไว้ ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งนั้นโดยไม่มีเหตุหรือ
ข้อแก้ตัวอันสมควร ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสิบวัน หรือปรับไม่เกินห้าพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
...
๕ อ้างแล้ว เชิงอรรถที่ ๑
อัยการนิเทศ เล่มที่ ๘๖ พ.ศ. ๒๕๖๔ 77
