Page 74 - เอกสารคำสอนทวารวดี - ศรีวิชัย

ศำสตรำจำรย์ดูปองต์เปรียบเทียบวัดพระเมรุกับอำนันทเจดีย์ที่เมืองพุกำมและ
ศำสนสถำนแบบปยู ซึ่งมีกำรท ำแกนกลำงรองรับเครื่องบนและมีพระพุทธรูปประดิษฐำน 4 องค์
ตรงกลำงในแต่ละด้ำนของแกนนั้นคล้ำยกัน ทั้งยังชี้แนะถึงควำมคล้ำยคลึงกันทำงด้ำนแผนผัง
25
กับพุทธสถำนปหรรปุระ ซึ่งสร้ำงขึ้นในช่วงพุทธศตวรรษที่ 14 ในสมัยรำชวงศ์ปำละของอินเดีย

(ปัจจุบันอยู่ในประเทศบังคลำเทศ)
26

ภำพที่ 33 ภำพถ่ำยเก่ำกำรขุดแต่งโบรำณสถำนวัดพระเมรุ
(ที่มำ: พิพิธภัณฑสถำนแห่งชำติ พระปฐมเจดีย์)

งำนของศำสตรำจำรย์ดูปองต์ยังคงมีต่อเนื่องมำใน พ.ศ. 2483 คือ กำรขุดแต่งเจดีย์
จุลประโทน ตั้งแต่ช่วงปลำยเดือนเมษำยนถึงวันที่ 22 มิถุนำยน แม้ว่ำตอนนั้นจะขุดแต่งได้

บำงส่วนของเจดีย์ แต่ก็ได้พบร่องรอยกำรก่อสร้ำงอย่ำงน้อย 3 ครั้ง ซึ่งมีกำรเปลี่ยนแปลง
องค์เจดีย์ทั้งทำงด้ำนแผนผังและกำรประดับตกแต่ง

ลักษณะทำงสถำปัตยกรรมของเจดีย์จุลประโทนคงเป็นเจดีย์ทรงปรำสำทซ้อนลดหลั่น
กันขึ้นไป อยู่ในผังสี่เหลี่ยมย่อเก็จ (ยกเก็จ) สิ่งก่อสร้ำงระยะแรกมีลำนทักษิณที่มีบันไดขึ้น 4
27
ด้ำน องค์เจดีย์ประดับด้วยพระพุทธรูปประทับยืน 5 องค์ประดิษฐำนอยู่ภำยในซุ้ม ระยะต่อมำมี
กำรก่อลำนทักษิณให้สูงขึ้นและปิดทับส่วนล่ำงของเจดีย์เอำไว้ ในระยะสุดท้ำยจึงมีกำรก่อเจดีย์

ขนำดเล็กที่มุมทั้ง 4 ของลำนทักษิณที่ขยำยให้ใหญ่ขึ้นกว่ำเดิมเล็กน้อย ทั้งยังมีกำรเปลี่ยนแปลง
โดยได้น ำพระพุทธรูปประทับนั่งห้อยพระบำท 3 องค์ พร้อมทั้งพระพุทธรูปนำคปรก 2 องค์

มำประดิษฐำนภำยในซุ้มแทนที่พระพุทธรูปประทับยืน โดยโบรำณวัตถุที่ได้จำกกำรขุดแต่ง
28

68