Page 42 - วิชาการพยาบาลสาธารณภัยเล่มที่ 1 : สถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย
P. 42

การประชาสัมพันธ์ในภาวะฉุกเฉินก็เป็นสิ่งส าคัญอีกประการหนึ่ง เนื่องจากสาธารณภัยย่อม
               ก่อให้เกิดความสูญเสียต่างๆ ก่อให้เกิดความสับสนในสังคม ดังนั้นการประชาสัมพันธ์เพื่อให้ผู้เกี่ยวข้องรับรู้และ

               เข้าใจสถานการณ์ที่ชัดเจน สั้นกะทัดรัด โดยผู้มีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรงจะช่วยให้ความสับสนต่างๆ ลดลงได้
                           2.2.6 การรักษาความปลอดภัยและความสงบเรียบร้อย สาธารณภัยท าให้สุขภาพจิตของคน
               เปลี่ยนแปลงและบางครั้งอาจมีการบ่อนท าลายหรือก่อความไม่สงบขึ้นอันเป็นการซ้ าเติมภัยที่ก าลังเกิดขึ้น

               การรักษาความสงบ ความปลอดภัย การป้องกันการโจรกรรม ป้องกันการก่อวินาศกรรม จึงเป็นสิ่งจ าเป็น
               ในขณะเกิดภัย
                           2.2.7 การบรรเทาทุกข์ประสบภัย ต้องท าอย่างรีบด่วน  เพื่อประโยชน์ในการดูแลผู้ประสบภัย ซึ่ง
               อยู่ในสภาวะจิตใจที่ระส่ าระสายและป้องกันภาวะความผิดปกติทางจิตใจและสิ่งแวดล้อมอื่นๆ อีกด้วย การ

               บรรเทาทุกข์โดยทั่วไปเป็นการปฏิบัติงานร่วมกันของบุคลากรจากสาขาวิชาชีพต่าง ๆ เพื่อบรรเทาความ
               เดือดร้อนเฉพาะหน้าของผู้ประสบภัย ไม่ได้มุ่งหมายที่จะชดใช้ความเสีหายที่เกิดขึ้น วิธีการหรือแนวทางในการ
               บรรเทาทุกข์สามารถกระท าได้โดยการดูแลช่วยเหลือผู้ประสบภัย ทั้งด้านการรักษาพยาบาลที่ต่อเนื่องจากการ
               รักษาพยาบาลฉุกเฉินจนถึงการดูแลในระยะยาว การดูแลเรื่องอาหาร น้ าดื่ม ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม รวมถึง

               การจัดการกับผู้ประสบภัยที่เสียชีวิตและผู้ที่สูญหายด้วย

                      2.3  ระยะหลังเกิดสาธารณภัย (Post-impact  phase)
                           เป็นการจัดการเพื่อการฟื้นฟูสภาพและการซ่อมสร้าง โดยจะด าเนินการภายหลังจากภาวะฉุกเฉิน
               ของสาธารณภัยบรรเทาลงหรือผ่านพ้นไปแล้ว เพื่อปรับสภาพการด ารงชีวิต ระบบสาธารณูปโภคและวิถีความ

               เป็นอยู่ของพื้นที่ที่ประสบภัยให้กลับคืนสู่ภาวะปกติหรือพัฒนาให้ดีกว่าเดิม แผนการฟื้นฟูสามารถท าได้ทั้งใน
               ระยะสั้น ระยะกลาง และระยะยาว ดังนี้
                           - ระยะสั้น เป็นการด าเนินการต่อเนื่องจากการค้นหา การบรรเทาทุกข์และการช่วยเหลือในภาวะ
               ฉุกเฉินสิ้นสุดลง เพื่อตอบสนองความต้องการที่จ าเป็นของผู้ประสบภัย ธุรกิจ และพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจาก

               สาธารณภัยในระยะเร่งด่วนหรือระยะสั้น รวมถึงการจัดการด้านความปลอดภัยเพื่อไม่ให้เกิดอันตรายหรือ
               สาธารณภัยซ้ าอีก
                           - ระยะกลาง เป็นการด าเนินงานต่อเนื่องในการประสานและสนับสนุนให้มีการสร้างสิ่งอ านวย

               ความสะดวกในการด ารงชีวิตขึ้นใหม่ ฟื้นฟูสภาพเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม รวมทั้งฟื้นฟูภาวะสุขภาพของ
               ผู้ประสบภัยทั้งร่างกายและจิตใจ รวมถึงสังคมของผู้ประสบภัยด้วย
                           - ระยะยาว เป็นการด าเนินการต่อจากระยะกลาง ใช้เวลายาวนานนับจากเกิดสาธารณภัย อาจเป็น
               เดือน ปี หรือหลายปี โดยมุ่งให้ผู้ประสบภัยและพื้นที่ที่ประสบภัยกลับสู่ภาวะปกติหรือดีกว่าและปลอดภัยกว่าเดิม
                           กิจกรรมการฟื้นฟูสภาพและการซ่อมสร้างที่ส าคัญ มีดังนี้

                           2.3.1 การประเมินความเสียหายและความสูญเสีย เป็นการวิเคราะห์ผลกระทบจากสาธารณภัยที่
               ประมาณการเชิงปริมาณว่าเกิดผลกระทบอะไรจากเหตุสาธารณภัยโดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิจากพื้นที่ประสบภัย แล้ว
               น าผลการประเมินไปใช้ประมาณการซ่อมสร้างสิ่งที่เสียหายและการวางแผนการฟื้นฟูจากความสูญเสียที่เกิดขึ้น

                           2.3.2 การฟื้นฟูสภาพผู้ประสบภัย เป็นการฟื้นฟูสุขภาพของผู้ประสบภัยทั้งด้านร่างกายและจิตใจ
               รวมถึงการเสริมสร้างความพร้อมที่จะรับมือและฟื้นกลับสู่ภาวะปกติได้อย่างรวดเร็วของบุคคล และพื้นที่ที่
               ประสบภัยส่วนที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและการบริการด้านสุขภาพ





               42
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47