Page 77 - วิชาการพยาบาลสาธารณภัยเล่มที่ 2 : สถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย
P. 77

สามารถตัดสินใจและแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีเมื่อมีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้น ให้การรักษาพยาบาลผู้เจ็บป่วยฉุกเฉินได้
               อย่างถูกวิธีก่อนน าส่งโรงพยาบาล

                     3.5  ยานพาหนะและทรัพยากรที่จะใช้ในการส่งต่อ
                         ยานพาหนะที่จะใช้ในการส่งต่อจะต้องมีศักยภาพรองรับระดับความเฉียบพลันของผู้ประสบภัย/
               ผู้บาดเจ็บ คือมีอุปกรณ์ที่พร้อมใช้ในการช่วยเหลือหากผู้ประสบภัย/ ผู้บาดเจ็บ มีอาการแย่ลงในระหว่างการส่ง

               ต่อ โดยอาจแบ่งยานพาหนะตามศักยภาพแบบกว้างๆ เป็น 2 ระเภท ได้แก่
                         1) การน าส่งโดยยานพาหนะทางการแพทย์ (Medical evacuation : MedEvac) มีอุปกรณ์ทาง
               การแพทย์ เช่น รถพยาบาล (Advanced Life Support / Basic Life Support) สามารถให้การดูแลรักษา
               ผู้ป่วยต่อเนื่องระหว่างน าส่ง ใช้น าส่งผู้บาดเจ็บรุนแรง ที่จ าเป็นต้องได้รับการดูแลต่อเนื่องตลอดการน าส่ง

                         2) การน าส่งโดยยานพาหนะทั่วไป (Civil evacuation) สามารถเคลื่อนย้ายน าผู้บาดเจ็บขึ้นได้ แต่
              ไม่มีอุปกรณ์ดูแลผู้ป่วย อาจน าอุปกรณ์การแพทย์บางชนิดไปด้วยได้ ใช้น าส่งผู้บาดเจ็บที่มีความรุนแรงไม่มาก
              และมีอาการคงตัว รวมไปถึงการขนส่งมวลชนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บออกจากพื้นที่เกิดเหตุ ผู้ให้การรักษาที่บริเวณเกิด
              เหตุ จะต้องประเมินจ านวนผู้บาดเจ็บที่จ าเป็นต้องน าส่ง และความเพียงพอของจ านวนยานพาหนะ อยู่เป็นระยะ

              และขอสนับสนุนเพิ่มเติม โดยรถพยาบาลจะต้องได้มาตรฐานและมีการประกันภัย มีอุปกรณ์ต่างๆ พร้อมใช้
              โดยเฉพาะ Oxygen ระบบไฟ และพลังงานส ารองในรถพยาบาลจะต้องมีเพียงพอตลอดการเดินทาง
                     3.6  จ านวนผู้ประสบภัย
                         ภายหลังการเกิดสาธารณภัย จ านวนผู้ประสบภัยที่ได้รับบาดเจ็บและต้องการได้รับการส่งต่อไปรับ

               การรักษามักจะมีจ านวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่ทรัพยากรที่ใช้ในการส่งต่อมีอยู่อย่างจ ากัด ผู้ที่ท าหน้าที่ตัดสินใจ
               ในการส่งต่อจะต้องวางแผนการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจ ากัดนี้ให้เหมาะสม โดยมีการคาดการณ์ถึงจ านวน
               ผู้ประสบภัยที่จะเพิ่มขึ้นในเวลาต่อมาด้วย

                     3.7  การคมนาคม
                         การคมนาคมเป็นอีกองค์ประกอบหนึ่งที่ต้องน ามาพิจารณาในการตัดสินใจส่งต่อ โดยเฉพาะกรณีที่
               ต้องส่งต่อด้วยรถยนต์ ผู้ที่ตัดสินใจส่งต่อจะต้องตรวจสอบว่าเส้นทางที่จะใช้มีการคมนาคมมีการเปลี่ยนแปลงไป
               ภายหลังเกิดภัยพิบัติหรือไม่ เช่น ถนนขาด มีน้ าท่วมขังจนรถยนต์ธรรมดาไม่สามารถแล่นผ่านไปได้ ผู้ที่ท า
               หน้าที่ตัดสินใจส่งต่อจึงจ าเป็นต้องมีข้อมูลเส้นทางการคมนาคมที่เป็นปัจจุบัน และควรปรึกษาผู้ที่ช านาญ

               เส้นทางเพื่อให้สามารถเลือกเส้นทางได้อย่างถูกต้อง รวมไปถึงการขอสนับสนุนยานพาหนะ เช่น เรือท้องแบน
               รถยนต์ขับเคลื่อน 4 ล้อยกสูง หรือในกรณีที่ได้ผู้ประสบภัย/ผู้บาดเจ็บหรือมีอาการป่วยกระทันหันและ

               จ าเป็นต้องส่งต่อไปรับการรักษาอย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันการเสียชีวิตหรือเกิดความพิการ ขณะที่
               โรงพยาบาลที่มีศักยภาพเพียงพอที่จะให้การรักษาได้อยู่ไกลหรือเส้นทางการคมนาคมได้รับความเสียหาย

               จากภัยพิบัติไม่สามารถเคลื่อนย้ายผู้ประสบภัย/ผู้บาดเจ็บด้วยยานพาหนะทางบกได้ตามปกติได้ทันเวลา ก็

               อาจจ าเป็นต้องพิจารณาขอการสนับสนุนอากาศยานเพื่อใช้ในการเคลื่อนย้ายผู้ประสบภัย/ผู้บาดเจ็บเพื่อให้

               ได้รับการส่งต่ออย่างรวดเร็วทันเวลา อย่างไรก็ตามจะต้องมีการประเมินสภาพการบาดเจ็บของผู้ประสบภัย/

               ผู้บาดเจ็บก่อนว่าไม่มีข้อห้ามในการขนส่งด้วยอากาศยาน ขณะเดียวกันจะต้องมีแพทย์และพยาบาลที่ได้รับการ
               อบรมการขนส่งด้วยอากาศยานให้การดูแลผู้ประสบภัย/ผู้บาดเจ็บในระหว่างเดินทาง






                                                                                                       77
   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82