Page 14 - ข่าวเนติบัณฑิตยสภา เดือนเมษายน ๒๕๖๗ ปีที่ ๓๗ ฉบับที่ ๔๑๗

ผูู้้กู้ที่่�ผู้ิดนัดให้แก่สหกรณ์ออมที่รัพย์ ก. ซึ่ึ�งบัางเด้อน บัอกกล่าวจะไปถึงผูู้้คำ�าประกันมิได้......... ดังนั�นก่อนที่่�
เงินเด้อนค่าจ้างคงเหล้อศัูนย์บัาที่ จึงชัอบัด้วยกฎหมาย นายจ้างหร้อหน่วยงานจะหักเงินเด้อนส่งสหกรณ์
ที่ั�งน่� แม้สหกรณ์จะม่สิที่ธิิหักเงินได้รายเด้อนข่อง ออมที่รัพย์จะติ้องปฏิิบััติิติามประมวลกฎหมายแพ่งและ
สมาชัิกชัำาระหน่�ที่่�ม่ติ่อสหกรณ์ โดยอาศััยอำานาจติาม พาณิชัย์ มาติรา ๖8๖ วรรคหนึ�งก่อน หร้อบัที่บััญญัติิติาม
พระราชับััญญัติิสหกรณ์ พ.ศั. ๒๕๔๒ มาติรา ๔๒/๑ และ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชัย์ มาติรา ๖8๖ วรรคหนึ�ง
หนังส้อให้ความยินยอมก็ติาม แติ่การจะหักได้เป็นจำานวน ใชั้บัังคับัเฉพาะกรณ่ที่่�สหกรณ์ออมที่รัพย์ประสงค์ใชั้สิที่ธิิ
มากน้อยเพ่ยงใดนั�นยังคงเป็นประเด็นปัญหา เน้�องจาก ฟ้้องร้องคด่เที่่านั�น ซึ่ึ�งกรณ่ติามปัญหาน่�ยังมิได้ม่
หากพิจารณาพระราชับััญญัติิสหกรณ์ฯ มาติรา ๔๒/๑ คำาวินิจฉัยชั่�ข่าดคด่ข่องศัาลฎ่กา
มิได้กำาหนดจำานวนเงินข่ั�นติำ�าคงเหล้อในการหักชัำาระหน่�ติ่อ อ่กที่ั�งในประเด็นการหักเงินเด้อน ค่าจ้าง หร้อรายได้
สหกรณ์ไว้ ดังนั�นเพ้�อเป็นการคุ้มครองความมั�นคงข่อง อ้�นใดในลักษณะเด่ยวกันข่องข่้าราชัการ ในส่วนความรับัผู้ิด
ติัวลูกจ้างเอง ให้ลูกจ้างสามารถดำารงชั่พอยู่ได้ เห็นควรให้ ในฐานะผูู้้คำ�าประกัน ซึ่ึ�งพระราชับััญญัติิสหกรณ์ พ.ศั. ๒๕๔๒
นายจ้าง หร้อหน่วยงานติ้นสังกัดออกระเบั่ยบัเป็นพิเศัษ มาติรา ๔๒/๑ อันเป็นกฎหมายเฉพาะได้บััญญัติิวิธิ่การไว้
โดยเฉพาะกำาหนดจำานวนเงินคงเหล้อภายหลังหักชัำาระหน่� เป็นพิเศัษแล้ว หน่วยงานติ้นสังกัดข่องสมาชัิกสหกรณ์
ไว้ เชั่น ระเบั่ยบักระที่รวงศัึกษาธิิการว่าด้วยการหักเงิน ออมที่รัพย์จึงติ้องส่งเงินเด้อน ค่าจ้าง หร้อเงินอ้�นใด
เด้อนเงินบัำาเหน็จบัำานาญข่้าราชัการเพ้�อชัำาระหน่�เงินกู้แก่ ที่่�จ่ายจากส่วนราชัการให้กับัสหกรณ์ออมที่รัพย์ซึ่ึ�งเป็น
สวัสดิการภายในส่วนราชัการและสหกรณ์ พ.ศั. ๒๕๕๑ สวัสดิการข่องส่วนราชัการนั�นติามจำานวนที่่�สหกรณ์
ข่้อ ๗ ที่่�กำาหนดว่าส่วนราชัการผูู้้เบัิกจะหักเงินเด้อน หร้อ ออมที่รัพย์แจ้งไป จนกว่าหน่�หร้อภาระผูู้กพันนั�นจะระงับั
เงินบัำาเหน็จบัำานาญเพ้�อชัำาระหน่�เงินกู้ให้แก่สวัสดิการ สิ�นไป ไม่อยู่ภายใติ้บัังคับัประมวลกฎหมายวิธิ่พิจารณา
ภายใน หร้อสหกรณ์ได้ติ่อเม้�อข่้าราชัการนั�นม่เงินเด้อนสุที่ธิิ ความแพ่ง มาติรา ๓๐๒ ซึ่ึ�งบััญญัติิว่า "ภายใติ้บัังคับั
หลังจากหักชัำาระหน่�แล้วไม่น้อยกว่าร้อยละ ๓๐ เป็นติ้น บัที่บััญญัติิแห่งกฎหมายอ้�น เงินหร้อสิที่ธิิเร่ยกร้อง
การหักเงินเด้อน ค่าจ้างในส่วนความรับัผู้ิด เป็นเงินข่องลูกหน่�ติามคำาพิพากษาติ่อไปน่� ไม่อยู่ใน
ในฐานะผูู้้คำ�าประกัน โดยอาศััยอำานาจติามพระราชั ความรับัผู้ิดแห่งการบัังคับัคด่ (๒) เงินเด้อน ค่าจ้าง
บััญญัติิสหกรณ์ พ.ศั. ๒๕๔๒ มาติรา ๔๒/๑ และ บัำานาญ บัำาเหน็จ เบั่�ยหวัด หร้อรายได้อ้�นใดในลักษณะ
หนังส้อให้ความยินยอม ติ้องอยู่ในบัังคับับัที่บััญญัติิ เด่ยวกันข่องข่้าราชัการ เจ้าหน้าที่่� หร้อลูกจ้างในหน่วยงาน
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชัย์ มาติรา ๖8๖ ราชัการ และเงินสงเคราะห์ บัำานาญ หร้อบัำาเหน็จที่่�หน่วยงาน
วรรคหนึ�ง ที่่�กำาหนดให้เม้�อลูกหน่�ผู้ิดนัด ให้เจ้าหน่�ม่ ราชัการได้จ่ายให้แก่คู่สมรสหร้อญาติิที่่�ยังม่ชั่วิติข่อง
หนังส้อบัอกกล่าวไปยังผูู้้คำ�าประกันภายในหกสิบัวัน บัุคคลเหล่านั�น"
นับัแติ่วันที่่�ลูกหน่�ผู้ิดนัด และไม่ว่ากรณ่จะเป็นประการใด
เจ้าหน่�จะเร่ยกให้ผูู้้คำ�าประกันชัำาระหน่�ก่อนที่่�หนังส้อ

14 ข่่าวเนติิบััณฑิิติยสภา