Page 104 - อัยการนิเทศ (หนังสือราชการของสำนักงานอัยการสูงสุด) เล่มที่ 86 พ.ศ. 2564
P. 104

โจทก์ฟ้องว่า  เมื่อวันที่  ๑๕  เมษายน  ๒๕๖๑  เวลากลางวัน  จำเลยกระทำความผิด
          หลายกรรมต่างกัน กล่าวคือ จำเลยไม่ได้รับใบอนุญาตขับขี่รถจักรยานยนต์มีเพียงใบอนุญาต

          ขับรถยนต์ส่วนบุคคลชั่วคราว  ฉบับที่  ๖๐๐๐๗๗๐๑  วันสิ้นอายุ  ๑๕  กรกฎาคม  ๒๕๖๑
          ซึ่งไม่สามารถนำมาใช้กับการขับขี่รถจักรยานยนต์ จำเลยขับรถจักรยานยนต์ คันหมายเลขทะเบียน
          ป้ายแดง ๐๓ - ๔๑๒๔ สภ. เมืองชลบุรี โดยมีนาย ป. นั่งซ้อนท้ายไปตามถนนสายสุขุมวิท - อ่างศิลา
          จากถนนสุขุมวิทมุ่งหน้าไปทางอ่างศิลา ตำบลเสม็ด อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี ซึ่งเป็น
          ทางสาธารณะ ในขณะที่จำเลยเมาสุรามีปริมาณแอลกอฮอล์ในร่างกายวัดได้ ๑๓๓ มิลลิกรัมเปอร์เซ็นต์
          เกินปริมาณที่กฎหมายกำหนด และด้วยความประมาทปราศจากความระมัดระวัง ซึ่งบุคคลในภาวะ

          เช่นจำเลยนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ กล่าวคือ จำเลยขับรถจักรยานยนต์คันดังกล่าว
          ไปถนนสายดังกล่าวด้วยความประมาทปราศจากความระมัดระวัง จำเลยขับรถจักรยานยนต์แซง
          ไปทางด้านหน้าของรถจักรยานยนต์คันที่นาย ธ. ผู้เสียหายที่ ๒ ขับ ซึ่งกำลังจอดรถเพื่อจะเลี้ยวขวา
          เข้าซอยแต่ไม่พ้น  รถจักรยานยนต์คันที่จำเลยขับอยู่ด้านหลังจึงได้แล่นตรงเข้าไปเฉี่ยวชน
          รถจักรยานยนต์ของผู้เสียหายที่ ๒ เป็นเหตุให้รถจักรยานยนต์ทั้งสองคันได้รับความเสียหาย

          และเป็นเหตุให้นางสาว ฐ. ผู้เสียหายที่ ๑ ซึ่งนั่งโดยสารซ้อนท้ายรถจักรยานยนต์คันที่ผู้เสียหายที่ ๒
          ขับกระเด็นออกจากท้ายรถจักรยานยนต์แล้วกระแทกลงกับพื้นถนนอย่างรุนแรงทำให้ผู้เสียหายที่ ๑
          ได้รับอันตรายสาหัสต้องป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาเกินกว่ายี่สิบวันและจนประกอบกรณียกิจ
          ตามปกติไม่ได้เกินกว่ายี่สิบวัน  และผู้เสียหายที่  ๒ กับนาย ป. ผู้เสียหายที่ ๓ ซึ่งซ้อนท้าย
          รถจักรยานยนต์คันที่จำเลยขับได้รับอันตรายแก่กายและจิตใจ มีบาดแผลหลายแห่ง ขอให้ลงโทษ
          ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑, ๓๐๐, ๓๙๐ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒

          มาตรา ๔๓, ๑๕๗, ๑๖๐ ตรี พระราชบัญญัติรถยนต์ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๒, ๖๔ และขอให้
          เพิกถอนใบอนุญาตขับรถยนต์ชั่วคราว (ที่ถูก ใบอนุญาตขับรถยนต์ส่วนบุคคลชั่วคราวฉบับที่
          ๖๐๐๐๗๗๐๑) ของจำเลย
                จำเลยให้การรับสารภาพ
                ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า  จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา

          มาตรา ๓๐๐, ๓๙๐ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓ (๒) (๔), ๑๕๗,
          ๑๖๐ ตรี วรรคสาม พระราชบัญญัติรถยนต์ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๒ (ที่ถูก ๔๒ วรรคหนึ่ง),
          ๖๔ การกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิด
          ไป ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ ฐานขับรถในขณะเมาสุรา ฐานกระทำโดยประมาท
          เป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายสาหัสและได้รับอันตรายแก่กาย และฐานขับรถโดยประมาทหรือ
          น่าหวาดเสียวอันอาจเกิดอันตรายแก่บุคคลหรือทรัพย์ เป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมาย

          หลายบท ให้ลงโทษฐานขับรถในขณะเมาสุราเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายสาหัส ซึ่งเป็นกฎหมาย
          บทที่มีโทษหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐ จำคุก ๑ ปี และปรับ ๒๐,๐๐๐ บาท
          ฐานขับรถโดยไม่ได้รับใบอนุญาตขับรถ ปรับ ๘๐๐ บาท รวมจำคุก ๑ ปี และปรับ ๒๐,๘๐๐ บาท
          จำเลยให้การรับสารภาพ  เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ  ลดโทษตาม

          ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ กึ่งหนึ่ง คงจำคุก ๖ เดือน และปรับ ๑๐,๔๐๐ บาท ไม่ปรากฏว่า



              94    คำพิพากษาศาลฎีกา
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109