Page 8 - ข่าวเนติบัณฑิตยสภา เดือนกรกฎาคม ๒๕๖๗ ปีที่ ๓๗ ฉบับที่ ๔๒๐

เรียกร้องในดอกเบัี�ยค้างชำาระมีกำาหนดอายุความ 5 ปี คำาพิพากษาศีาลฎีกาที� ๕๘๘-๕93/๒๔97
ดังนั�น เม้�อปรากฏ์ว่าดอกเบัี�ยจำานวนที�โจทก์นำาไปวาง การวางทรัพูย์ติามประมวลืกฎหมายแพู่งแลืะ
พูร้อมเงินติ้นที�สำานักงานวางทรัพูย์ เป็นดอกเบัี�ยติาม พูาณิชย์ มาติรา 330 แลืะ 333 นั�นเป็นเร้�องการปลืดเปลื้�อง
สัญญาจำานองที�ค้างชำาระเป็นระยะเวลืา 5 ปี เท่ากับัสิทธิ ให้พู้นความรับัผิดในการชำาระหนี� ส่วนเร้�องลืูกหนี�ได้ผิดนัด
เรียกร้องข่องผู้รับัจำานองที�มีอยู่โดยชอบัด้วยกฎหมาย ชำาระหนี�แลื้วหร้อไม่นั�นเป็นอีกเร้�องหน่�ง
จำาเลืยผู้รับัโอนสิทธิจำานองซึ่่�งมีสิทธิเช่นเดียวกับั
ผู้รับัจำานอง จะใช้สิทธิเรียกร้องเอาดอกเบัี�ยในส่วนเกิน
กำาหนดเวลืาดังกลื่าวนี�หาได้ไม่ แลืะโจทก์ในฐานะลืูกหนี�
ย่อมหลืุดพู้นจากหนี�ดังกลื่าวติามมาติรา 331

คำาพิพากษาศีาลฎีกาที� ๑๖097/๒๕๕7
เม้�อวันที� 1 กรกฎาคม 2553 ซึ่่�งเป็นวันครบั
กำาหนดการข่ายฝาก โจทก์ทั�งสองพูยายามติิดติ่อจำาเลืย
แติ่ไม่สามารถติิดติ่อได้ ย่อมถ้อว่าเป็นการแสดงเจตินา
ปฏ์ิเสธบัอกปัดไม่ยอมรับัการไถ่ถอนหร้อไม่ยอมรับัชำาระ
หนี�อยู่ในติัว กรณีจ่งมีเหติุให้โจทก์ทั�งสองใช้สิทธิวางทรัพูย์
ติามประมวลืกฎหมายแพู่งแลืะพูาณิชย์ มาติรา 331
เม้�อโจทก์ทั�งสองวางทรัพูย์อันเป็นสินไถ่ติ่อสำานักงาน
บัังคับัคดีจังหวัดชลืบัุรี สาข่าพูัทยา โดยมีหลืักฐาน
แคชเชียร์เช็คลืงวันที� 1 กรกฎาคม 2553 จ่ายสำานักงาน
บัังคับัคดีจำานวนเงิน 10,000,000 บัาท ซึ่่�งเป็นวันที�
ยังอยู่ภายในกำาหนดเวลืาไถ่ถอน นอกจากนี�โจทก์ที� 1
ยังได้ไปแจ้งความไว้เป็นหลืักฐานว่า วันที� 1 กรกฎาคม
2553 โจทก์ที� 1 นำาเงินมาไถ่ถอนที�ดินติามสัญญาข่ายฝาก
ซึ่่�งครบักำาหนดแลื้ว แติ่จำาเลืยไม่มาติามนัดแลืะไม่สามารถ
ติิดติ่อได้ ติามรายงานประจำาวันรับัแจ้งเป็นหลืักฐาน
การแจ้งความเป็นหลืักฐานระบัุเวลืา 17.15 นาฬิิกา
อันเป็นเวลืาที�ทางราชการปิดทำาการแลื้ว จ่งเป็นข่้อบั่งชี�
ว่าโจทก์ทั�งสองดำาเนินการติามคำาแนะนำาข่องเจ้าพูนักงาน
สำานักงานบัังคับัคดีแลืะวันที� 2 กรกฎาคม 2553 โจทก์
ทั�งสองนำาแคชเชียร์เช็คฉบัับัดังกลื่าวที�สั�งจ่ายแก่สำานักงาน
บัังคับัคดีจังหวัดชลืบัุรี สาข่าพูัทยา ไปวางทรัพูย์ติ่อ
เจ้าพูนักงานวางทรัพูย์ที�สำานักงานบัังคับัคดีโดยมีบัันท่ก
รายงานเจ้าพูนักงานเป็นหลืักฐาน ยิ�งเป็นข่้อชี�ชัดว่าโจทก์
ทั�งสองมีเงินสินไถ่พูร้อมที�จะชำาระให้แก่จำาเลืยติามสัญญา
ข่ายฝากในวันครบักำาหนดจริง พูฤติิการณ์ดังกลื่าว
ถ้อว่าโจทก์ทั�งสองผู้ข่ายฝากพูร้อมที�จะไถ่ถอนได้ภายใน
กำาหนดแลื้ว ส่วนการจะนำาแคชเชียร์เช็คไปวางที�สำานักงาน
วางทรัพูย์หร้อวางแลื้วถอนค้นไป ก็มิใช่กรณีที�นำามาวินิจฉัย
ว่าโจทก์ทั�งสองไม่ได้มีสิทธิไถ่ค้น การวางทรัพูย์เป็นเพูียง
หลืักฐานแสดงว่าผู้ข่ายฝากมีเงินสินไถ่มาทำาการไถ่ค้น
ทรัพูย์สินที�ข่ายฝากกับัผู้รับัซึ่้�อฝาก

8 ข่่าวเนติิบััณฑิิติยสภา