Page 77 - อัยการนิเทศ (หนังสือราชการของสำนักงานอัยการสูงสุด) เล่มที่ 86 พ.ศ. 2564
P. 77

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๔๐๔/๒๕๖๓

                ป.อ. กระทำอนาจาร, กระทำให้ได้รับความเดือดร้อนรำคาญ (มาตรา ๒๗๘, ๓๙๗)


                



 โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำอนาจารผู้เสียหายโดยใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่บันทึกภาพ
                เคลื่อนไหวอวัยวะภายในกระโปรงขณะที่ผู้เสียหายถอดกางเกงในทำกิจส่วนตัวในห้องน้ำหญิง
                ภายในห้างสรรพสินค้า เป็นการกระทำให้ผู้เสียหายถูกรังแก ข่มเหง คุกคาม ได้รับความอับอาย
                หรือเดือดร้อนรำคาญและเป็นการใช้กำลังประทุษร้ายโดยผู้เสียหายอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถ
                ขัดขืนได้ จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา

                มาตรา ๒๗๘, ๓๙๗ วรรคหนึ่ง
                                       ______________________________

                
             พนักงานอัยการ สำนักงานอัยการสูงสุด             โจทก์

                ระหว่าง    {

                              นาย อ.                                         จำเลย


                     โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๖๑ เวลากลางวัน จำเลยกระทำอนาจารนางสาว พ.
                ผู้เสียหาย อายุ ๓๑ ปี (เกิดวันที่ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๒๙) โดยใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่ ยี่ห้อซัมซุง
                รุ่นกาแล็กซี่โน้ต ๔ สีดำ ๑ เครื่องบันทึกภาพเคลื่อนไหวอวัยวะภายในกระโปรงขณะที่ผู้เสียหาย
                ถอดกางเกงในทำกิจส่วนตัวในห้องน้ำหญิงภายในห้างสรรพสินค้า อันเป็นการกระทำให้ผู้เสียหาย
                ถูกรังแก ข่มเหง คุกคาม ได้รับความอับอายหรือเดือดร้อนรำคาญ และเป็นการใช้กำลังประทุษร้าย
                โดยผู้เสียหายอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ เจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมยึดโทรศัพท์เคลื่อนที่

                ซึ่งจำเลยใช้ในการกระทำความผิดเป็นของกลาง  ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา
                มาตรา ๓๓, ๙๐, ๒๗๘, ๓๙๗ และริบโทรศัพท์เคลื่อนที่ของกลาง
                     จำเลยให้การรับสารภาพ
                     ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า  จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา
                มาตรา ๒๗๘, ๓๙๗ (ที่ถูก ๓๙๗ วรรคหนึ่ง) การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมาย

                หลายบท  ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา  มาตรา  ๒๗๘  ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุด
                ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐ จำคุก ๑ ปี จำเลยให้การรับสารภาพ เป็นประโยชน์แก่
                การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘
                คงจำคุก ๖ เดือน ริบโทรศัพท์เคลื่อนที่ของกลาง
                     จำเลยอุทธรณ์
                     ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

                     จำเลยฎีกา โดยขอให้ลงโทษสถานเบา





                                                             อัยการนิเทศ เล่มที่ ๘๖ พ.ศ. ๒๕๖๔  67
   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82