Page 81 - อัยการนิเทศ (หนังสือราชการของสำนักงานอัยการสูงสุด) เล่มที่ 86 พ.ศ. 2564
P. 81
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๘๒๙/๒๕๖๓
ป.อ. กระทำชำเราเด็กอันมีลักษณะเป็นการโทรม, พรากเด็ก (มาตรา ๒๗๗, ๓๑๗)
เมื่อจำเลยทั้งสามกระทำชำเราผู้เสียหายที่ ๒ ในห้องน้ำต่อเนื่องกันหลังจากที่นาย ว.
ร่วมประเวณีกับผู้เสียหายที่ ๒ แล้วแสดงให้เห็นว่าจำเลยทั้งสามไม่ยอมให้ผู้เสียหายที่ ๒
ออกจากห้องน้ำ แม้เป็นเพียงชั่วคราว ก็ทำให้อำนาจปกครองดูแลของผู้เสียหายที่ ๑ ซึ่งเป็น
มารดาถูกตัดขาดพรากไปแล้วโดยปริยายหาใช่จะต้องร่วมกันพาผู้เสียหายที่ ๒ มายังที่เกิดเหตุ
ถึงจะทำให้ความปกครองถูกรบกวนหรือถูกกระทบกระเทือนแล้วจึงเป็นความผิด ดังนี้ เมื่อ
ผู้เสียหายที่ ๒ ออกจากบ้านแล้วถูกจำเลยทั้งสามกับพวกกระทำชำเรา ถือได้ว่าเป็นการพา
และแยกเด็กไปจากความปกครองดูแลและล่วงละเมิดอำนาจปกครองของผู้เสียหายที่ ๑
ซึ่งเป็นมารดาอันเป็นความหมายของคำว่าพรากแล้ว การกระทำของจำเลยทั้งสามจึงเป็น
ความผิดฐานร่วมกันพรากเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากมารดาเพื่อการอนาจาร
______________________________
พนักงานอัยการจังหวัดนางรอง โจทก์
{
นาย ส. ที่ ๑
ระหว่าง
นาย พ. ที่ ๓
นาย ม. ที่ ๒ จำเลย
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๒๘ ธันวาคม ๒๕๖๑ เวลากลางคืนหลังเที่ยง จำเลยทั้งสามกับพวก
ซึ่งเป็นเยาวชน และเป็นเด็ก พนักงานสอบสวนแยกไปดำเนินคดีแล้ว ร่วมกันกระทำความผิด
หลายกรรมต่างกัน กล่าวคือ จำเลยทั้งสามกับพวกร่วมกันพรากเด็กหญิง ส. ผู้เสียหายที่ ๒ อายุ ๑๓
ปีเศษ (เกิดวันที่ ๒๗ มีนาคม ๒๕๔๘) ซึ่งเป็นเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากนางสาว น.
ผู้เสียหายที่ ๑ ซึ่งเป็นมารดา ผู้ปกครอง และผู้ดูแลโดยปราศจากเหตุอันสมควรเพื่อการอนาจาร
จำเลยทั้งสามกับพวกร่วมกันพาผู้เสียหายที่ ๒ ซึ่งเป็นเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีไปเพื่อการอนาจาร
โดยผู้เสียหายที่ ๒ ยินยอมเฉพาะนาย ว. พวกของจำเลยทั้งสาม ส่วนจำเลยทั้งสามกับพวกที่เหลือ
ผู้เสียหายที่ ๒ ไม่ยินยอมและจำเลยทั้งสามกับพวกร่วมกันกระทำอนาจารและร่วมกันกระทำชำเรา
ผู้เสียหายที่ ๒ ซึ่งเป็นเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีและมิใช่ภริยาของจำเลยทั้งสามกับพวก โดยการใช้
อวัยวะเพศของจำเลยทั้งสามกับพวกสอดใส่เข้าไปในอวัยวะเพศของผู้เสียหายที่ ๒ เพื่อสนอง
ความใคร่ของจำเลยทั้งสามกับพวกคนละ ๑ ครั้ง โดยจำเลยทั้งสามกับพวกสับเปลี่ยนหมุนเวียนกัน
กระทำชำเราผู้เสียหายที่ ๒ อันมีลักษณะเป็นการโทรมผู้เสียหายที่ ๒ โดยผู้เสียหายที่ ๒ ยินยอม
เฉพาะนาย ว. แต่จำเลยทั้งสามกับพวกที่เหลือผู้เสียหายที่ ๒ ไม่ยินยอม และอยู่ในภาวะ
ที่ผู้เสียหายที่ ๒ ไม่สามารถขัดขืนได้ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๓, ๙๑,
๒๗๗, ๒๗๙, ๒๘๓ ทวิ, ๓๑๗
อัยการนิเทศ เล่มที่ ๘๖ พ.ศ. ๒๕๖๔ 71
