Page 10 - วิชาการพยาบาลสาธารณภัยเล่มที่ 3 : สถาบันการพยาบาลศรีสวรินทิรา สภากาชาดไทย

ติดเชื้อที่มากับน้ำทวม เชน โรคที่มีน้ำและอาหารเปนสื่อ โรคทางเดินหายใจ โรคผิวหนัง โรคตาแดง เปนตน ใน
ผูสูงอายุที่มีโรคประจำตัว จะมีปญหาขาดการมาตรวจตามนัด ขาดยา อาการเจ็บปวยรุนแรงหรือเพิ่มมากขึ้น

(จักรกฤษณ พิญญาพงษ, 2551 พิพัฒน ลักษมีจรัลกุล, 2554 สุวราภรณ โพธิ์รมเย็น, 2555 และ สมจินดา
ชมพูนุท และ วรรณเพ็ญ อินทรแกว, 2556)

3.2.2 ผลกระทบดานจิตใจ พบไดแตกตางกันไปขึ้นกับพื้นฐานประสบการณเดิม เพศ ฐานะทาง
เศรษฐกิจ และแหลงสนับสนุนทางสังคมของแตละบุคคล อาการที่พบไดแก หวาดกลัว ขาดความสุข วิตกกังวล
เครียด จิตใจออนลา ซึมเศรา หากเรื้อรังสามารถเกิดปญหาทางจิตเวชได จากการประเมินสภาพจิตใจของ
ผูสูงอายุที่ประสบอุทกภัย พบวา มีภาวะเครียด รูสึกมีความสุขโดยรวมนอยกวาปกติ (สมจินดา ชมพูนุทและ

วรรณเพ็ญ อินทรแกว, 2556)
3.3 ความตองการดานสุขภาพของผูสูงอายุที่ประสบภัย

สาธารณภัยกอใหเกิดความเปลี่ยนแปลงในการดำรงชีวิตของผูสูงอายุที่ประสบภัย ทำใหความ
ตองการดานตางๆของผูสูงอายุแตกตางจากในภาวะปกติไดตามสภาพความจำกัดของผูสูงอายุแตละคน ที่สำคัญ
ไดแก ความตองการดานปจจัย 4 ในการดำรงชีวิต และอาจมีความตองการบางอยางเพิ่มขึ้นจากภาวะปกติดวย

ดังจะเห็นไดจากการศึกษาวิจัย วิกฤตมหาอุทกภัยกับผูสูงอายุ : บทเรียนที่ตองหาทางออก
(สุวราภรณ โพธิ์รมเย็น, 2555) โดยศึกษาความตองการของผูสูงอายุในสถานการณอุทกภัยในพื้นที่จังหวัด
พระนครศรีอยุธยา พบวา ผูสูงอายุมีความตองการในเรื่อง

3.3.1 การไดรับขอมูลขาวสารของสถานการณจริงที่ถูกตองและทันเวลา
3.3.2 การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพและระบบที่สามารถชี้ตำแหนงของครัวเรือนที่มีผูสูงอายุที่ตอง
พึ่งพา ผูสูงอายุที่มีโรคเรื้อรังและตองการรักษาอยางตอเนื่อง

3.3.3 การชวยเหลือสนับสนุนที่รวดเร็ว ทันเวลา ทั่วถึงและสม่ำเสมอ
3.3.4 การเคลื่อนยายที่เหมาะสมทั้งในกรณีการอพยพและเมื่อเกิดความเจ็บปวย โดยเฉพาะความ

พรอม ความเหมาะสมของยานพาหนะ และทักษะของผูใหการชวยเหลือ
3.3.5 ครุภัณฑและสถานที่ที่พำนักที่เหมาะสม เชน หองสุขาเคลื่อนที่ที่เอื้อตอการเขาใชของผูสูงอายุ
3.3.6 อาหาร น้ำดื่ม และถุงยังชีพที่สอดคลองกับบริบทของผูสูงอายุและผูที่มีโรคจำเพาะ

3.3.7 ยาและเวชภัณฑสำหรับผูที่เปนโรคเรื้อรัง และการไดรับทันเวลา
3.3.8 การสงเสริมฟนฟูภายหลังน้ำลดที่มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะการดำเนินการที่ตองลดขั้นตอน
ใหสะดวก

3.4 กิจกรรมการพยาบาลผูสูงอายุที่ประสบภัย
3.4.1 ระยะกอนเกิดสาธารณภัย พยาบาลมีหนาที่ที่จะตองเตรียมความพรอมทั้งของบุคคล อุปกรณ
และชุมชน ดังนี้

1) รวมศึกษาและวิเคราะหแนวโนมของการเกิดสาธารณภัยในพื้นที่ที่ปฏิบัติงานและผลที่จะ
เกิดกับผูสูงอายุเพื่อชวยใหวางแผนการรับมือกับสาธารณภัยและการดูแลผูสูงอายุไดเหมาะสม และเมื่อนำไปใช

จะชวยปองกันและลดความรุนแรงที่เกิดจากสาธารณภัยไดอยางมีประสิทธิภาพ ในการวางแผนนี้ตองรวมกับ
ประชาชนในพื้นที่ เพราะประชาชนในพื้นที่จะเขาใจสภาพชุมชน รูแหลงประโยชน การวางแผนรับมือควร
กำหนดใหทราบวาบานใดมีผูสูงอายุ และมีขอมูลรายละเอียดเกี่ยวกับความพรองและความตองการการ

10